9
Vaqtning izmida ekanligingni unut, bari iziga tushadi...
Dostu,
bugun nihoyat men litvaliklar nonini yopa oldim. Bunga bir necha
haftadan beri urinardimu o’xshatolmasdim. Goh juda shirin, goh esa
g’oyatda nordon bo’lib chiqardi. Bu non o’z ta’miga ko’ra nordon, uni
asal yordamida me’yorga keltirishadi. O’sha me’yorning oltin oralig’ini
topolmay xunob edim. Yana xamirni risoladagidek tindirishni eplay
olmayotgandim, pishgan batonlarning yorig’idan ichidagi yumshoq
mag’zi mo’ralab qolardi.
Amir litvaliklar retsepti bo’yicha tayyorlangan xamir juda sezgir
bo’lishi, uning tayyorlanish jarayoniga bor diqqatni jam qilish
zarurligini tushuntirdi. Bu xamirni qorayotganda boshqa narsaga
chalg’imaslik kerak.
"Vaqt izmida ekanligingni unut va bari izga tushadi... "
Urinib ko’rdim...
Non juda yaxshi, bus-butun, ko’rinishi esa shokolad rangida,
judayam ishtaha ochadigan bo’lib chiqdi. Ikkinchi-uchinchi kunlarda
yanada mazali bo’lib bordi.
Dostu, u senga ham yoqqan bo’lardi!
Bizning xafsalamiz sovushiga sabab ko’pincha voqeylikdan uzilib
qolgancha o’tmish xotiralari yoki kelajakni kutishimizga band bo’lib
qolishimizda.
Qizim, men seni ko’lincha shoshiltirardim, uzr. Seni ko’p narsaga
ulgirishingni xohlardim. Balki o’z bolaligimda ko’p narsalarni boy
Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli
@BookBek
berganim bunga sabab bo’lgandir? Urishdan kiyingi davrlar maktab va
kutubxonalarni qaytadan qurishgandi. Menda o’qish, bilish, idrok etish
uchun shu qadar ko’p istaklar bor edi-yu, ammo imkoniyatim yo’q edi.
Bolam meni taqdirimni takrorlamasin deya qo’rqardim...
Sening murg’ak hayoting o’z maromiga ega holida seni
shoshilishga undab ancha qiynab qo’ygandim.
Avvaliga
sening
sustkashligingdan
xavotirga
tushganman,
keyinroq qarasam xammasi joyida. Dostu xammasiga ulguryapti.
Esengdami, boshlang’ich sinflar muallimasi Liza Burinovna seni
«aqlli toshbaqacha» deb atagan edi. Sen bundan hafa bo’lmading.
Aksincha, xursand bo’lgancha bizdan tug’ilgan kuninga akvarium
toshbaqasi sovg’a qilishimizni so’rab, uni o’z noming bilan
atamoqchiligingni aytganding.
Sen oying ikkimizga lahzani qadrlashni o’rgatding. Biz buni
tushunmasdik, xuddi uloqchi otlardek elib-yugurib , xammasiga bir
vaqtda ulgurishga urinardik.
Kim-qancha yillar ko’p narsalar: osudalik, xotirjamlik, bir holatdan
boshqasiga o’tishlarni qo’ldan chiqarganimizni his qilish uchun to’xtash
va o’zimizga vaqt qoldirmaganimizni anglash uchun sendan ayrilish,
bo’shliqqa duch kelish va bu erga ko’cib kelishimiz kerak edi
Bu erda, abadiy qish shahrida ajoyib purma’no xalq ahli bor.
«O’zing sira bo’lmagan joyga birovni boshlab kela olmaysan!»
Odamlar o’zlarini xatti-xarakatlari bilangina baholashlari haqida
yaqinda o’qib qoldim: ular o’limni, tog’rirog’i o’lim xaqidagi
qo’rquvlarini unutishga xarakat qilisharkan. Yangi yutuqlarga,
taassurotlarga bo’lgan intilish qayg’uli fikrlardan qochishga yordam
berdi.
Qochishdan esa foyda yo’q!
Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli
@BookBek
To uning ko’zlariga tik boqmaguningcha qo’rquv oshib, tazyiq
o’tkazaveradi. Tik qaraganingda esa qo’rqinchli narsaning o’zi
yo’qligini tushunasan.
Shoshganingdan vaqtga tobe bo’lib qolish mumkinligini unutma!
Dadang
Dostları ilə paylaş: |