Əlisahib ƏROĞUL
YAZIÇT-PUBLĠSĠST ƏLĠSAHĠB ƏROĞULUN
Yüklə 3,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
YAZIÇT-PUBLĠSĠST ƏLĠSAHĠB ƏROĞULUN
ÇOXMĠLYONLU RUS XALQINA MÜRACĠƏTĠ Möhtərəm, sabiq həmvətənlər! Mən, Rusiyanın Azərbaycan xalqının tarixi inkiĢafında, onun ictimai- iqtisadi, siyasi və mədəni həyatında böyük rol oynamasını heç vaxt inkar etməmiĢəm. Əksinə maarifçiliyin, elmi və demokratik ideyaların inkiĢafında rus mütəfəkkirlərinin, qabaqcıl ziyalılarının, elm və mədəniyyət xadimlərinin təkanverici təsirindən, maarifpərvər rolundan qürur hissiylə danıĢmıĢam. Ġctimai fikir tariximizdə Rusiyanın xüsusi yer tutmasından, rus klassiklərinin aparıcı, realist və mütərəqqi təcrübəsindən həmiĢə bəhrələnməyimizdən, istifadə etməyimizdən, daim mənəvi qida almağımızdan geniĢ yazmıĢam. Rus dilini ikinci ana dilimiz kimi yüksək qiymətləndirmiĢik. Günü bu gün də, müstəqil respublikamızda rusdilli məktəblərin inkiĢaf etdirilməsi, hətta onların sayının sovet dönəmindəki səviyyədən aĢağı düĢməməsi, rus dilinin dövlət dili olan Azərbaycan 306 dili ilə yanaĢı iĢlədilməsi rus dilinə, rus xalqına, onun elminə, mədəniyyətinə göstərilən diqqətin, hüsn-rəğbətin dəyər ölçüsü ola bilər. Mən əsrlərdən bəri davam edən Azərbaycan-Rusiya əlaqələrinin hər hansı bir səbəbdən kəsilə biləcəyinə, qarĢılıqlı etimadın nə vaxtsa tükənəcəyinə qətiyyən bir əsas görmürəm. Məhz bu etibar, etimad və ehtiramın yaratdığı bir ovqatın, fikir təminatının təsiri altında Ermənistan-Azərbaycan-Dağlıq Qarabağ münaqiĢəsi ilə bağlı həqiqəti, tarix səhifələrində baĢ vermiĢ bir çox hadisələri yada salmağı, çoxmilyonlu rus xalqına müraciət etməyi özümə rəva bilirəm. Çünki erməni məsələsinin köklərinə yaxından bələd olmadan, dəqiq və tam öyrənmədən, qəzet uydurmalarına, televiziya kanallarının birtərəfli və qərəzli təbliğatına aldananların nəinki Azərbaycan, həmçinin erməni xalqının özünün cəlladına çevrilmiĢ daĢnak faĢistlərinin və «Böyük Ermənistan» ideoloqlarının təĢviq etdikləri Ģeytan felinə uymamaları qeyri-mümkündür. Hələ də XX əsrdə baĢdan-baĢa azərbaycanlılara qarĢı etnik təmizləmə və soyqırımı siyasətini aparan erməni-daĢnak faĢistləri günü bu gün də Rusiyanın mətbuat və digər informasiya kanalları vasitəsi ilə öz yalanlarını, gerçəkliklə heç bir əlaqəsi olmayan uydurmalarını, riyakar, saxta tarixlərinə dair Ģərhlərini MDB məkanında sərbəst yayırlar. Ermənilərin və onların muzdlu nökərlərinin, erməni təəssübkeĢlərinin qərəzli səyi ilə hələ də, ABġ, Fransa kimi qüdrətli dövlətlərin KĠV-lərinə yalan və böhtan axını davam edir. Azərbaycan isə Azərbaycan həqiqətlərinin dünyaya çatdırılması yolunda Rusiya və digər Qərbi Avropa KĠV-lərinin böyük maneçilikləri ilə üz-üzə gəlir. Erməni məkri ictimai fikirdə nə qədər dərinə iĢləyirsə, azərbaycanlıların kövrək sadəlövhlüyü bir o qədər üzdə qalır. Əlbəttə, ancaq haqqı dananlar, utanmağın, həyanın nə olduğu bilməyənlər həqiqəti inkar edə bilərlər. Erməni məsələsində qərəzsiz olmaq üçün bu məsələyə məkrli erməni mövqeyindən yanaĢmaq yolverilməzdir. Azərbaycan xalqı daĢnak sərsəmliyinə uyan və satılan rus və Qərbi Avropa KĠV-lərinin iftiralarına layiq deyildir. Açıq etiraf etmək lazımdır ki, 200 ildir ki, Rusiyanın hakim dairələri erməni-azərbaycanlı münaqiĢəsində haqlıya-haqqını, haqsıza-həddini tanıtmaq əvəzinə «Böyük Ermənistan» xülyasını qızıĢdırmaqla, Qafqazda süni erməni dövləti yaratmaqla məĢğul olublar. Erməni məsələsi ilk dəfə Türkiyədə qaldırılsa da, Azərbaycana çar Rusiyası tərəfindən gətirilib. Ġnkarolunmaz tarixi faktlar göstərir ki, çar orduları Qafqazı iĢğal edərkən ermənilərin xəyanət və satqınlığından kifayət qədər bəhrələniblər. Cənubi Qafqazda bir qarıĢ torpağı olmayan, əzəli torpaqları Türkiyə və Ġran ərazilərində olan ermənilər isə bu «xidmətləri» müqabilində Qafqazda, daha doğrusu, Qərbi Azərbaycanda erməni dövləti qurmağa müvəffəq olublar. Ümumiyyətlə, ermənilərin Cənubi Qafqaza əsasən XIX əsrdə gəlmə xalq olduğunu təsdiq edən tarixi faktlar, qərəzsiz rəsmi statistika inandırıcı və sənədli sübutlardır. Erməni müəllifi B.ĠĢxanyan 1916-cı ildə S.Peterburqda dərc etdirdiyi «Qafqaz xalqları» adlı kitabında yazır: «Ermənilərin Böyük Ermənistan 307 adlı həqiqi vətəni, Rusiyanın hüquqlarından kənarda, daha doğrusu, Kiçik Asiyada yerləĢir». Ermənilərin Qafqaza gəlmə xalq olduğunu təsdiqləyən istənilən sayda faktlar göstərmək olar. Bunlardan ancaq ikisini qeyd etmək yetərlidir. Birinci, 1829-cu ildə, Rusiya iĢğalından bir il sonra belə Ġrəvan Ģəhərində əhalinin 95%-ni azərbaycanlılar təĢkil etmiĢdir. Ġkinci, bu gün Ermənistan Respublikasının inzibati- ərazi bölgüsünü təĢkil edən 36 rayonun 33-də 1918-ci ilədək sırf azərbaycanlılar yaĢamıĢ, ancaq üçünün əhalisi qarıĢıq olmuĢdur. Zaman keçdikcə Qərbi Azərbaycanda əhalinin milli tərkibinin ermənilərin xeyrinə dəyiĢməsi ancaq və ancaq çar Rusiyası tərəfindən ermənilərin bu ərazilərə məqsədli Ģəkildə köçürülməsi, Sovet Rusiyasının qərəzli antitürk siyasəti yürütməsi sayəsində mümkün olmuĢdur. Rus tarixçisi N.N.ġavrov yazır: «Biz 1828-ci ildən 1830-cu ilədək Zaqafqaziyaya 40 mindən çox fars, 84 min türk ermənisi köçürmüĢük. Onları erməni əhalisinin az olduğu Yelizavetpol (Gəncə) və Ġrəvan quberniyalarındakı (Qərbi Azərbaycan) ən yaxĢı dövlət torpaqlarında yerləĢdirmiĢik. Bu məqsədlə 200 min desyatin dövlət torpağı ayrılmıĢ, müsəlmanlardan (azərbaycanlılardan) 2 milyon manatlıqdan çox torpaq satın alınmıĢdır. Bu ermənilər Yelizavetpol quberniyasının dağlıq hissəsində (Qarabağ) və Göyçə (Sevan) gölünün sahillərində yerləĢdirilmiĢdir. Köçənlərin sayı rəsmi məlumata görə 124 min olmasına baxmayaraq, əslində onların sayı 200 mini keçmiĢdir». Rəsmi statistika göstərir ki, 1820-1920-ci illər ərzində Qərbi Azərbaycana 600 min erməni əhalisi köçürülmüĢdü. BolĢevik istilasının Qərbi Azərbaycanda yaratmıĢ olduğu Ermənistan SSR adlı süni qurumdan sonra ermənilərin Ermənistan SSR-ə repatriasiyası adı altında köçürülmə prosesi daha da intensivləĢdirilmiĢdi. 1922-ci ildə Mesopotamiyadan 9 min erməni, 1925-1926-cı illərdə 20 min, 1926-29-cu illərdə 6 min, 1930-36-cı illərdə 42 min erməni Ġran, Türkiyə Yunanıstan, Fransa, Suriya və Livandan Ermənistan SSR-ə köçürülmüĢdür. Bu proses Sovetlər Birliyinin süqutunadək mərhələ-mərhələ davam etdirilmiĢ və bu gün də davam etməkdədir. Ermənilərin Qafqaza ayaq basdığı gündən isə yerli, aborigen, heç bir günahı olmayan azərbaycanlıların basqına, zülmə, zorakılığa, qırğına məruz qalması, ana yurdundan sıxıĢdırılıb çıxarılması, qovulması, soyqırıma düçar edilməsi Azərbaycan tarixinin qanlı səhifəsinə çevrildi. 1905-1907 və 1918-20-ci illərdə daĢnak faĢistləri azərbaycanlılara qarĢı kütləvi qırğınlar törətdilər. Güdülən məqsəd - bölgədə erməni dövləti qurmaq üçün azərbaycanlıları məhv etmək, son nəfərinədək qırıb qurtarmaq idi. Bu minvalla 1820-1920-ci illəri əhatə edən yüz il ərzində iki milyon azərbaycanlı milli mənsubiyyətinə görə öz ana yurdundan qovulmuĢ və ya məhv edilmiĢdir. DaĢnakların Azərbaycan xalqına qarĢı yönəlmiĢ bu çirkin, qeyri-humanist və qeyri- insani aksiyalarını Sovet Rusiyası öz qırmızı terroru vasitəsi ilə daha da dərinləĢdirdi, düĢünülmüĢ və sistemli Ģəkildə davam etdirdi. 308 1920-30-cu illərdə 100 min Ermənistan azərbaycanlısı repressiyaya məruz qaldı. Təkcə 1937-1938-ci illərdə bolĢevik maskası taxmıĢ daĢnak Mikoyanın dezinformasiyası (guya Ermənistan azərbaycanlıları Türkiyəyə köçmək istəyir) nəticəsində 50 min azərbaycanlı Qazaxıstana sürgün edildi. 1948-1953-cü illərdə xaricdən gələn ermənilərin Ermənistan SSR-də yerləĢdirilməsi bəhanəsi ilə 150 min azərbaycanlının insan hüquqları cinayətkarcasına pozuldu. Onlar antikonstitusion, beynəlxalq hüquq normalarına zidd Ģəkildə Azərbaycan SSR-yə köçürüldülər. Bu tədbir SSRĠ hökuməti tərəfindən dövlət səviyyəsində həyata keçirilən, milli mənsubiyyətə görə etnik təmizləmə aksiyası idi. DaĢnak ideoloqlarının hər hansı bir sərsəmliyini SSRĠ-nin hökumət rəhbərlərinin qeyd-Ģərtsiz qəbul etmələrini, 1965-ci ildə uydurma erməni soyqırımının 50 illiyinin Ermənistan SSR-də qeyd edilməsinə icazə vermələrini heç cür qavramaq olmur. Əgər bu tanınma türk düĢmənçiliyi və siyasi möhtəkirlik naminə edilsə də, mübaliğəsiz demək olar ki, ermənilər üçün milli əlahiddəlik Ģəraitinin yaradılmasına, daĢnak faĢizminin dirçəlməsinə rəvac verilməsi, dünyaya meydan oxuyan Sovetlər Birliyinin daxildən çat atmasına və 1991-ci ildə çökməsinə təsir göstərən həlledici amillərdən biri idi. Deyirlər ədalətin ən etibarlı zəmanətçisini dövlətdə tapmaq insanın son ümid yeridir. Əfsuslar olsun ki, 200 ilə yaxın bir müddətdə Rusiyanın hakimiyyəti altında qalmıĢ azərbaycanlılar son ümid yerini bir qayda olaraq itiriblər. Bu illər ərzində ermənilər dəfələrlə azərbaycanlıları kütləvi surətdə öldürüb, qırıb, ana yurdlarından zorakılıqla qovub çıxarıblar. Azərbaycanlılar cinayətkar qonĢularına cavab vermək istəyəndə, buna qarĢı tədbir görəndə rus əsgərləri və rus silahları iĢə düĢüb, azərbaycanlıların qarĢısına sədd çəkiblər. Ermənilərin tərəfini saxlayıb, ermənilərə arxa-dayaq durublar. Çoxsaylı yalanları ilə dünyanı aldadan, insanlığa düĢmən kəsilən, insanı insana qırdırmağı, qonĢunu qonĢuya öldürməyi təbliğ edən daĢnak faĢist ideologiyasını bitərəfli qaydada müdafiə ediblər. Bu acı həqiqət biz nəsillərin gözü qaĢısında bir daha təkrarlanıbdı. Belə ki, 1988-ci ildə Ermənistan SSR-də neofaĢist daĢnak qruplaĢmalarının açıq-aĢkar baĢ qaldırmasına göz yumuldu, Qarabağda bir ovuc yaraqlının separatizmi dəstəkləndi, Azərbaycan xalqına qarĢı xəyanət etmələri dövlət hüquq qanunları ilə ittiham edilməli olduğu halda, SSRĠ hökuməti aĢkarlıq və demokratiya pərdəsi altında erməni tərəfinin mövqeyini müdafiə etdi. Ermənistan SSR ərazisindəki 7-ci ordunun komandanı, erməni mənĢəli rus generalı Samsonov sələflərinin yolunu davam etdirdi. AzğınlaĢmıĢ silahlı erməni-daĢnak terror qruplaĢmaları 1988-ci ilin yanvar ayından dekabr ayınadək 265 min dinc, əliyalın, günahsız Ermənistan azərbaycanlısını zorakılıqla neçə minilliklərdən bəri məskun olduqları ana yurdlarından qovdular. Etnik təmizləmə zamanı ev-eĢiyini tərk etmək istəməyən 450 nəfər azərbaycanlı qətlə yetirildi. Cinayətkarların Ģəxsiyyəti tam məlum olsa da, onlardan heç biri SSRĠ-nin hüquq mühafizə orqanları tərəfindən cinayət məsuliyyətinə cəlb edilmədilər. 309 Mitinqlər və küçə yürüĢləri ilə haqqını tələb edən Azərbaycan xalqına qarĢı həmiĢə qərəzli siyasət yeridən Kreml yenə də öz tarixi mövqeyini təkrar bildirdi. SSRĠ Müdafiə naziri, ordu generalı Yazovun komandanlığı altında sovet ordusunun, xüsusi təyinatlı dəstələrin və daxili qoĢunların iri kontingenti 1990-cı il yanvar ayının 19-dan 20-sinə keçən gecə fövqəladə vəziyyət elan edilmədən Bakıya yeridildi. Xüsusi qəddarlıq və misli görünməyən vəhĢiliklərlə törədilən qanlı yanvar qırğını uzun illərdən bəri beynimizə sülh və əmin-amanlıq keĢikçisi kimi təbliğ edilən, yeridilən rus əsgərlərinə qarĢı olan son hörmət və inam hissimizi bir gecədə puç etdi. 1992-ci il fevral ayının 25-dən 26-na keçən gecə daĢnak silahlıları Xankəndində yerləĢən, RF-na məxsus 336-cı motoatıcı alayın hərbi texnikasının və canlı qüvvələrinin köməyi ilə Xocalı soyqırımını törətdilər. DaĢnak terror qruplaĢmaları ilə yanaĢı bu dəhĢətli və müdhiĢ cinayətdə iĢtirak etmiĢ alayın zabit, gizir və əsgərləri hərbi cani kimi hələ də öz cəzalarına çatmamıĢlar. Təəssüf hissi ilə qeyd edirəm ki, bu gün Azərbaycan Respublikasının müstəqilliyinə və varlığına qəsd kimi ortaya atılmıĢ Qarabağ münaqiĢəsinin ədalətli həllində RF ən böyük diskriminasiya nümayiĢ etdirən dövlət kimi çıxıĢ edir. Rusiyasız heç bir gücə malik olmayan ER məhz bu dəstəkdən güc alaraq AR- nın 20% torpaqlarını iĢğal altından saxlayır. Bir milyon qaçqını etnik təmizləmə siyasətinin girovlarına çevirməklə Dağlıq Qarabağı öz ərazisinə birləĢdirmək istəyir. Halbuki Qarabağ ulu tarixin heç bir dönəmində erməni torpağı olmamıĢdır. Bunun üçün tarixin yaddaĢını oyatmaq kifayət edər: rus tarixçisi N.Dubrovinin məlumatına görə 1795-97-ci illərdə Qarabağda 60 min ailə mövcud olmuĢdursa, 1913-cü ildə vur-tut 3080 ailə qalmıĢdı. Bu ərazilərin çar Rusiyasının və Ġranın iĢğalçılıq müharibələrinin savaĢ meydanına çevrilməsi nəticəsində əhali 20 dəfə azalmıĢ, Qarabağ xarabazarlığa çevrilmiĢdi. Bu isə ermənilərin Qarabağa köçürülməsinə tam hazırlıq demək idi; Qarabağın mərkəzi Ģəhəri ġuĢada rus kilsəsi XIX əsrin birinci yarısında tikildiyi halda, erməni kilsəsi XIX əsrin ikinci yarısında inĢa edilmiĢdir; ġuĢa Ģəhərində erməni məhəlləsi 1830-cu ildə, Azərbaycanın Rusiya tərəfindən iĢğalının tam baĢa çatdırılmasından sonra salınmıĢdı. Bu gün Qarabağ ermənilərinin mərkəzi Ģəhəri sayılan Xankəndinə ilk erməni ailəsi nökər qismində gəlmiĢdir. Çoxsaylı ailələr isə 1923-cü ildə, Lenin milli siyasətinin ziddinə olaraq Azərbaycan ərazisində ikinci bir süni erməni qurumu yaradıldıqdan sonra köçürülmüĢdür. Tarixi ədalətsizliklər, xüsusilə əhalinin milli tərkibinin süni surətdə azaldılıb-artırılması sovet dönəmində antitürk siyasəti zəminində daha eybəcər Ģəkildə davam etdirilmiĢdi. Belə ki, 1920-ci ildə 50 min əhalisi olan ġuĢada 1988- ci ildə cəmi 13 min əhali qeydə alınmıĢdır. 1920-ci ildə cəmi 1500 nəfərin yaĢadığı Xankəndi isə bu illər ərzində əksəriyyətini ermənilər təĢkil edən 50 minlik əhalisi olan bir Ģəhərə çevrilmiĢdi. 310 Bu gün ġuĢanı riyakarcasına erməni mədəniyyət mərkəzi və ya erməni Ģəhəri adlandıran erməni-daĢnak faĢistləri fakt olaraq Qarabağda ədəbi-mədəni hadisəyə səbəb ola bilən bir nəfər belə ġuĢada doğulan erməni yazıçısının, mədəniyyət və ya elm xadiminin adını çəkməkdə acizdilər. Azərbaycanlılar isə ġuĢanı Qafqazın konservatoriyası adlandırırlar. ġuĢa - Ü.Hacıbəyov, S.Ələsgərov, Ə.Bədəlbəyli, Niyazi, Bülbül, R.Behbudov, Cabbar Qaryağdıoğlu, Xan ġuĢinski kimi dünya Ģöhrətli bəstəkar və müğənnilərin, M.P.Vaqif, Q.Zakir, M.M.Nəvvab, X.Natəvan, N.Vəzirov, Ə.Ağayev, Ə.Haqverdiyev, Y.V.Çəmənzəminli, E.Köçərli kimi Ģair və dramaturqlarımızın, ədəbiyyat korifeylərimizin Vətəni sayılır. Bütün bunlar göstərir ki, bu gün Qarabağla bağlı Ermənistanın torpaq iddiasının heç bir hüquqi əsası yoxdur. Təkzibolunmaz faktları ört-basdır etməklə və gizlətməklə saxta tarix yazanların ünvanına deyiləcək ifĢaedici bir sözüm vardır: Böhtançıda məntiq olmaz. Onun silahı ancaq zor ola bilər! Bu gün mən ötən iki əsrin keĢməkeĢində bu zora məruz qalan Azərbaycan xalqının dözülməz və dəhĢətli həyat tərzi keçirən bir milyon qaçqının adından çoxmilyonlu rus xalqına müraciət etmək, sadəliyinə və səmimiyyətinə həmiĢə qibtə etdiyim rus xalqının diqqətini Domokl qılıncı kimi baĢımızın üstündən asılmıĢ Qarabağ münaqiĢəsinə cəlb etmək qərarına gəldim. Bu gün biz tariximizin ən məsul, ağır, çətin və sınaqlı bir dövrünü yaĢayırıq. Təcavüzkar, separatizmi və beynəlxalq terroru dəstəkləyən Ermənistan dövləti tərəfindən məcburən qanlı müharibəyə cəlb olunmuĢuq. Ağlı baĢında olan hər kəs dərk edir ki, burada söhbət 60-70 minlik Qarabağ ermənisinin müstəqil dövlət qurmasından, öz müqəddəratını təyin etmək hüququnun müdafiə edilməsindən deyil, erməni diasporunun at oynatdığı super dövlətlərin siyasi möhtəkirliklə Azərbaycan xalqına qarĢı yönəldilmiĢ siyasi düĢmənçilik pərdəsi altında Dağlıq Qarabağ torpaqlarının və onu anklavdan qurtaran Laçın və ġuĢa rayonları ərazilərinin Ermənistan Respublikasına ilhaq edilməsindən gedir. Söhbət bu ərazilərlə heç bir əlaqəsi olmayan Kəlbəcər, Ağdam, Füzuli, Cəbrayıl, Zəngilan və Qubadlı bölgələrini iĢğal altında saxlamaqla Azərbaycan Respublikasına edilən ədalətsiz, məkrli və hiyləgər, qərəzli təzyiqdən gedir. Heç kimə sirr deyildir ki, bu gün Ermənistanın dövlət rəhbərləri, prezident R.Köçəryan baĢda olmaqla müdafiə və hüquq mühafizə orqanlarının baĢçıları 1988-1994-cü illərdə Dağlıq Qarabağda separatizmə və beynəlxalq terrorçuluğa rəhbərlik etmiĢlər. DaĢnak faĢist ideologiyasının fəal təbliğatçıları, aparıcı və daĢıyıcı, iĢtirakçı və pozucu nümayəndələri olmuĢlar. Elə buna görə də onlar beynəlxalq hüquq normalarına hörmət etmir, beynəlxalq ictimaiyyətin tələblərinə məhəl qoymur, münaqiĢənin dinc yolla, ədalətli həllinə hər vasitəylə maneçilik törədirlər. Bütün hərəkət və davranıĢlarıyla sülh danıĢıqlarının uzadılması prinsipində maraqlı olduqlarını nümayiĢ etdirirlər. Riyakar danıĢıqlarıyla, özlərinə xas hiyləgərliklə bütün dünyanı aldada biləcəklərini güman edirlər. Onlar dərk etmək istəmirlər ki, qonĢuya düĢmənçilik etməklə özlərinə səadət sarayı ucaldanlar heç zaman xoĢbəxtliyə 311 qovuĢmamıĢ, qızıl teĢtə qan qusmalı olmuĢlar. QonĢuya düĢmənçilik edənlər, qonĢunun düĢmənini özünə həmməslək və müttəfiq seçənlər həmiĢə satqın və xəyanətkar adıyla damğalanmıĢlar. Lakin məni bu sətirləri yazmağa vadar edən baĢlıca məsələ bir sıra suallara cavab axtarmaq, dialoqa girmək üçün müraciətimi rus xalqının mühakiməsinə vermək istəyimdir: Görəsən, tarixi keçmiĢin ibrət dərslərindən nəticə çıxarmayan RF rəhbərlərinin daĢnak faĢizmini dəstəkləməkdə, tarixin təkərini geri fırlatmaq təĢəbbüsündən əl çəkməməkdə məqsədləri nədir?! Nə üçün RF Dağlıq Qarabağ probleminin həllində ümumdövlət prinsipi kimi sərsəm bir ideyanı ortaya atmaq və müdafiə etməklə Azərbaycan Respublikasının müstəqilliyinə və unitar dövlətçiliyinə düĢməncəsinə sarsıdıcı zərbə vurmaq istəyir?! Nə üçün böyük rus xalqı onun adına ləkə gətirən, özlərini qaniçən və qatil tərəfdarları kimi göstərən parabeyin Jirinovski, daĢnaklar tərəfindən satın alınmıĢ Mitrafonov, Starovoytova və s. kimi yaramazların DD-na üzv seçilmələrinə imza atır?! Nə üçün özünü bizə dost kimi tanıdan rus siyasətçiləri, biznesmenləri, imkanlı iĢ adamları, bir sözlə, rus ictimaiyyətinin nümayəndələri tərəqqipərvər dünyadan fərqli olaraq Azərbaycan xalqının düĢdüyü bəlaya biganəlik və diqqətsizlik göstərir?! Nə üçün keçən əsrdə çar və Sovet Rusiyasının havadarlığı və himayəsi altında erməni- daĢnak faĢizmi tərəfindən azərbaycanlıların zaman-zaman tarixi-etnik torpaqlarından qovulması, deportasiya edilməsi və soyqırıma məruz qalması çar və Sovet Rusiyasının varisi kimi çıxıĢ edən RF tərəfindən etiraf olunmur və pislənmir?! Nə üçün sovet ordusu daĢnak fitvasına uyaraq Böyük Vətən müharibəsində rus xalqının alman faĢizminin qanlı caynağından qurtulmasında müstəsna rol oynamıĢ, gecə-gündüz çalıĢaraq hərbi texnikanı və iqtisadiyyatın bütün sahələrini yanacaqla təmin etmiĢ, dünyanın ən beynəlmiləl Ģəhəri kimi ad çıxarmıĢ Bakını 1990-cı il 20 Yanvar gecəsində al-qana boyadı?! Nə üçün Dağlıq Qarabağda 60-70 minlik erməni əhalisi üçün müstəqil, Azərbaycan torpağında ikinci bir erməni dövləti yaratmaq siyasətini dəstəkləyən RF dərk etmək istəmir ki, Rusiya ərazisində tarixi-etnik torpaqlarında toplum halında yaĢayan, sayları 10 milyonları aĢan türksoylu tatar, baĢqırd, çuvaĢ, habelə türk mənĢəli Sibir və Qafqaz xalqlarının, xüsusi ilə milli-azadlıq mücadiləsində RF ilə ölüm-dirim mübarizəsinə qalxmıĢ çeçen xalqının müstəqil dövlət qurmağa daha çox milli- mənəvi hüquqları, insanlıq haqları vardır?!.. Tarixi həqiqətlər günü-gündən öz parlaqlığını artırır, əlahəzrət zaman öz hökmünü verir və verəcəkdir. RF-nın gec-tez erməni hiyləsinin qurbanına çevriləcəyi tarix çox da uzaqda deyildir. Bunu bizə ədalətsiz, hər addımda baĢqa xalqların haqqını tapdalayan rus-erməni müĢtərək siyasətinin gələcək perspektivsizliyi, törətdikləri vəhĢiliklərin müqabilində alacaqları tarixi cəza diqtə edir. Bu siyasətin antitürk mahiyyəti Azərbaycan xalqının taleyi üçün daha məkrli xarakter daĢıyır. Erməni-rus müĢtərək siyasəti Azərbaycanı təkcə iĢğal etmək, Azərbaycan xalqını kölə vəziyyətində saxlamaq məqsədi güdmür, həmçinin 312 çoxmilyonlu Azərbaycan xalqının bir hissəsinin yaĢadığı ġimali Azərbaycan torpaqlarını baĢdan-baĢa mənimsəmək üçün 8 milyonluq aborigen əhalisini tədricən məhv etmək və ya etnik təmizləmə siyasətinin qurbanlarına çevrimək məqsədi güdür. Bu gün RF-nın da həmsədr olduğu Minsk qrupunun apardığı erməni yönümlü danıĢıqlar Azərbaycan hökumətinin DQ-ın müstəqilliyini təmin edən güzəĢtli addımlar atmasını təhdid edir. Bu isə münaqiĢəyə son qoymaq deyil, onun daha da dərinləĢməsinə təkan vermək deməkdir. Rüsvayçı sülh müqaviləsinin imzalanması ilə razılaĢmayan Azərbaycan xalqı, sözsüz ki, son anda çıxıĢ yolunu silaha əl atmaqda görəcəkdir. Vətənin ayrılmaz tərkib hissəsi olan, ana dilimizin, musiqimizin, incəsənətimizin, mədəniyyətimizin, bir sözlə, milli varlığımızın beĢiyi, vuran ürəyi olan müqəddəs Qarabağ torpaqları, Azərbaycanın qeyrət tacı, azadlıq simvolu sayılan ġuĢa uğrunda ölüm-dirim mübarizəsinə qalxacaqdır. Nə qədər erməni-daĢnak faĢist ideologiyasının son iĢartısı qalır, əldən yerə qələm qoymayacağımız, nə qədər ki son erməni yaraqlısı Qarabağ torpağından çəkilməyib, əldə silah tutacağımız danılmazdır. Xüsusən, biz qaçqınlar Qarabağ uğrunda qan axıtmağı, Ģərəf və namusla ölməyi, Vətəndə vətənsiz qalmaqdan, xəcalət və rüsvayçılıq içində yaĢamaqdan üstün tuturuq. Ədalətli sülhün özü də mübarizədə qazanılır. Biz ölüm-dirim müharibəsinin astanasındayıq. RF-nın birtərəfli qaydada ER ilə hərbi ittifaqa girməsi, kollektiv təhlükəsizlik saziĢlərinə imza atması, birgə hərbi qruplaĢmalar və hava hücumundan vahid müdafiə sistemləri yaratması, Ermənistan ərazisini əvəzi ödənilməyən, təmənnasız müasir döyüĢ silah və sursatlarıyla doldurması, barıt çəlləyinə döndərməsi, söz yox ki, rus hərbiçilərinin də bu mübarizəyə qatılacağını istisna etmir. Bu isə rus gəncliyinin məhv edilməsi, rus analarının gözü yaĢlı qalması deməkdir. Ona görə mən çoxmilyonlu rus xalqını, öz həqiqət seçiminə sadiq qalan rus ziyalılarını, ələlxüsus rus gəncliyini və rus analarını haqqı nahaqqın ayağına verməməyə, erməni Ģərinə uymamağa, erməni-daĢnak faĢizminin törədə biləcəyi qanlı faciə və fəlakətlərin qarĢısını almağa, rus gəncliyinin, gələcək nəsillərinizin AR-nın əbədi və əzəli torpağı olan Qarabağda indən belə günahsız qanlar axıtmalarına və qan tökmələrinə, erməni Ģərinin, erməni məkr və hiyləsinin havayı qurbanlarına çevrilməsinə imkan verməməyə çağırıram: - Siz haqqın tərəfində olun, haqq isə bizimlədir! Yüklə 3,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|