78
quvvatlovchi, yelkadosh, suyanchiq bo„la oladigan insonlargina haqiqiy do„stdir.
Chin do„stlar hech qachon yolg„izlatib qo„ymaydi.
She‟rdagi ramziy ma‟noni tasviriy san‟at fani bilan integratsiyalashgan holda
o„rganish o„quvchilarning idrok, xayol, tasavvur va tafakkur kabi bilish jarayonlari
takomilida muhim o„rin tutadi.
“Bulutli kun, izg„irin shamol, egilgan daraxt shoxlari, sarg„aygan va
to„kilayotgan barglar” tasvirida masalaning quyidagi jihatlariga e‟tibor qaratiladi:
Daraxt – asar markazidagi inson obrazi. Bulutli havo – hayotning sinovli
“qora” kunlari. Shamol – o„zgalar tomonidan uyushtiriladigan, adolatsizliklar
yoki taqdirning shafqatsiz hukmi. Umidsizlik, tushkunlikka tushish – egilgan
shoxlarda o„z ifodasini topadi.
She‟r ilk bor o„qilganida o„quvchilar xayolida nafis tusdagi “bir tup o„rik”,
har xil qiyofaga kirib, girdikapalak bo„lib so„zlayotgan ko„lanka, osmonda to„p-
to„p aylanayotgan qora bulutlar, sharros quyayotgan yomg„ir, soyani kutib
charachagan daraxt va uning yerga to„kilib, loyga qorishib yotgan gullari
jonlanadi.
Do„stlar orasidagi ishonch, sadoqatning oq, yashil yoki zangori; soxta
tuyg„ularning qora bo„yoqlarda aks ettirilishi o„quvchi tafakkuridagi analiz-sintez
jarayonining yorqin ifodasi sifatida ro„yobga chiqadi.
Qayta-qayta o„qish, tahlil davomida esa shoirning asl maqsadi uqiladi.
Soyaning umri qisqa. Oftob ko„rinib, bulutlar tarqaganidek, chin do„stlar yoningda
bo„lsa, yorug„ kunlarga umid bilan intilasan. Qiyinchiliklar odamlar o„rtasidagi
ishonch va sadoqatni sinaydi. Hamjihatlik, birdamlik va yakdillik maqsad sari
eltuvchi mezon ekanligiga amin bo„linadi.
Dostları ilə paylaş: