86
«Bir az dərman at
ıb zəifləyim, bəlkə çox
ibadət etdiyim zahirimdən
məlum ola, mənə olan etiqadlar
ı bir qədər də arta». Deyirlər dərman
öldürücü zəhər imiş, atmağ
ı ilə ölməyi bir oldu.
Şer
Püstə kimi məğz hesab eylədiyim,
Soğan kimi pərdəliymiş o yaramaz.
Çox zahidi
gördüm xalqa üz tutaraq
Qibləsinə dal çevirib q
ıl
ır namaz.
Beyt
Allah
ın
ı salanda hər bir bəndəsi yada,
Laz
ımd
ır ki, başqa şey tan
ımas
ın dünyada.
87
18. Hekayət
Yunan ölkəsində yol
kəsənlər bir karvanı çap
ıb, çoxlu qənimət
ələ gətirdilər. Tacirlər nə qədər ağlay
ıb, s
ızlay
ıb, allaha–peyğəmbərə
and verdilərsə,
bir faydası olmad
ı.
Beyt
Oldusa bir qəddar oğru kamiran,
Qəm yeməz, ağlasa bütün karivan
Həkim Loğman da həmin karvanda idi. Karvandak
ılardan biri
ondan xahiş edib dedi:
–
Oğrulara öyüd, nəsihət ver, moizə oxu, bəlkə mallar
ım
ız
ın bir
hissəsi əlimizdə qala. Heyifdir bu qədər mal tələf ola.
Loğman dedi: – Heyif hikmətli sözdür ki,
onlara deyilə
Şer
Pas yemiş dəmirdən mümkün deyildir,
Silməklə yenidən saf dəmir almaq.
Daş qəlbə kar etməz öyüd–nəsihət,
Dəmir m
ıx
ı olmaz qayaya çalmaq.
Şer
Şad günündə s
ın
ıq qəlbləri güldür,
Zorla könül q
ırmaq yamand
ır bilsən,
Sayil
nə istəsə, xoşluq ilə ver,
Yoxsa zalim alar zorla əlindən.
Dostları ilə paylaş: