Nuqsonli rivojlanishning umumiy qonuniyatlari. Birlamchi va ik
kilamchi nuqsonlar.
Logopedlar uchun mo'ljallangan izohli lug‘atda
«dizontogenez» (ontogehez — rivojlanish, diz — buzilish, kamchilik)
atamasiga nihoyatda qisqa va lo‘nda ta ’rif berilgan: bu organizm-
ning individual rivojlanishdagi buzilishlari.
Birinchi bo'lib «dizontogeniya» atamasi 1927-yili Shvalbe to
monidan organizmning bachadon ichida shakllanishida kuzatilgan
chekinishlarni belgilash uchun qo‘llandi. Keyinchalik bu atamadan
yanada kengroq m a’noda — ontogenez buzilishining turli shakl-
larini, shu jumladan, postnatal davrdagi buzilishlarni belgilash
uchun foydalana boshladilar. «Dizontogenez» atamasining sinoni-
mi — «buzilgan rivojlanish»dir. Ta’kidlab o‘tilganidek, psixolog yoki
logopedning vazifalaridan biri asosiy buzilishlarni aniqlash, nuqson
strukturasi va og‘irlik darajasini tahlil etish va keyin korreksiya qi-
lishdan iborat.
Rivojlanishida muammolar kuzatilayotgan bola psixikasini
o‘rganishda bolaning yosh jihatdan rivojlanish bosqichlarini onto-
genetik yondashuv doirasida tahlil etish muhim ahamiyatga ega.
Ontogenez — bu tashqi muhitning muayyan sharoitlarida orga
nizmning m e’yorda rivojlanishi. Har bir organizm izchil rivojlanish
bosqichlarini bosib o‘tadi. Ikkita asosiy bosqich farqlanadi: prenatal
(tug‘ruqdan oldin) va postnatal (tug'ruqdan keyin). Tuxum hujay-
rasiga joylashtirilgan genetik axborot hajmi butun murakkab rivojla
nish jarayonini belgilab beradi.
Rivojlanish murakkab jarayon sifatida olib qaraladi. Unda har
bitta bosqich avvalgi bosqichni o‘zida qamraydi va o‘zgarib boradi.
Psixik rivojlanishda, shu jumladan nutq rivojlanishida biologik
omillar (gen mutatsiyalari natijasida yuzaga kelgan miya rivojla-
144
nishidagi nuqsonlar, bachadon ichidagi rivojlanish nuqsonlari,
tug‘ruq patologiyasi va h.k.) tufayli kelib chiqqan buzilishlarda nuq-
sonning yuzaga kelish vaqti muhim ahamiyatga ega. Bitta sabab-
ning o‘zi bola rivojlanishining turli davrida ta ’sir ko‘rsatar ekan, u
buzilishlarning har xil turini keltirib chiqarishi mumkin.
V.V. Lebedinskiy psixologlar, defektologlar va psixiatrlar tadqi-
qotlarining natijalarini umumlashtirib, psixik rivojlanishdagi buzi
lishlarning quyidagi turlarini farqlashni taklif etadi: rivojlanmay
qolganlik; to‘xtab qolgan rivojlanish; disgarmonik rivojlanish; bu
zilgan rivojlanish; shikastlangan rivojlanish; defitsitar rivojlanish
(rivojlanishning yetishmasligi).
Maxsus psixologiya va pedagogikaning hal qiluvchi asosini
L.S. Vigotskiyning rivojlanish konsepsiyasi tashkil etadi. Unga ko'ra
normal rivojlangan bolalar va normal rivojlanmagan bolalar o'rtasida
mohiyat e’tibori bilan hech qanday farq yo'q. Ular ham, bular ham
— bolalar. Ular ham, bular ham bir xil qonunlar asosida rivojlana-
dilar. Farq faqatgina rivojlanish usullaridadir. Maxsus psixologiya
uchun psixik rivojlanish jarayonida biologik va ijtimoiy omillarning
o'zaro nisbati haqidagi qoida muhim ahamiyat kasb etadi.
Nutq buzilishlariga ega bolalarning psixik rivojlanishida um u
miy va o'ziga xos qonuniyatlar mavjud.
1. Umumiy qonuniyatlar — normal rivojlanayotgan bolalar va
rivojlanishida chekinishlar bo'lgan bolalar uchun birdek xos bo'lgan
qonuniyatlar. Bular: rivojlanishning bosqichma-bosqich kechishi;
psixik rivojlanishning sakrash yo'li bilan borishi; sentiziv davrlar-
ning mavjudligi; biologik va ijtimoiy om illarning o'zaro munosa-
bati; shaxs rivojlanishining muntazamligi.
2. Dizontogenez sharoitida rivojlanishning o'ziga xos qonuniyat-
lariga quyidagilar kiradi (bunda faqat nutq buzilishlariga ega bolalar
guruhlari nazarda tutiladi): axborotni qabul qilish, qayta ishlash,
saqlash va undan foydalanishdagi buzilishlar; nutq aloqalarining
buzilishi; atrof-muhit haqidagi tasavvurlar va tushunchalarning
shakllanish muddatlarining uzayganligi; ijtimoiy-psixologik mos-
lashmaslik holatlarining yuzaga kelish xavfi; psixologik tizimning
shakllanishidagi o'ziga xoslik (o'zidan qoniqmaslik hissi, o'ziga
baho berishning buzilishi, stresslarga qarshilikning pasayishi va
145
h.k.); kompensatorlik jarayonlarining olib boriladigan korreksion
ishning vaqti va sifatiga bog‘liqligi.
Homilaning rivojlanish davrida, tug'ruq paytida, hamda bola
hayotining birinchi yillarida miyaga turli xil zararli ta’sirlar nutq
patologiyasiga olib kelishi mumkin.
Nutq kamchiligining tuzilishi va darajasi ko'pincha miya shikast-
lanishining og'irlik darajasiga va uning oldini olishga bog'liq bo'ladi,
bu omillar esa o'z navbatida miyaga vaqtning patogen ta’siriga
bog'liq. Embriogenezning ilk davrida asab hujayralari jadallik bilan
ajralishi paytida homilaning 3—4 oyligida og'ir miya shikastlani-
shi paydo bo'ladi (N.S.Jukova, Y.M. Mastyukova, T.B.Filicheva,
1990).
Miyaning rivojlanmaganligi va nutqning og'ir buzilishlariga olib
keluvchi tez-tez kuzatiladigan sabablar orasida quyidagilarni ko'rsatib
o'tish lozim: infeksiyalar va homiladorlik davrida onaning zaharla-
nishi; toksikozlar; tug'ish davridagi shikastlanish; asfiksiya; ona va
homila qonining rezus-faktor bo'yicha zidligi (rezus-konflikt) yoki
qonning guruhga aloqadorligi; markaziy asab tizimining kasalligi
(neyroinfeksiyalar — meningitlar, ensefalitlar, meningoensefalitlar);
bola hayotining birinchi yillarida miyaning jarohatlanishi.
Tadqiqotchilar (G.V. Gurovets, S.l. Mayevskaya) motor ala-
liyaning kelib chiqishini yangi tug'ilgan chaqaloqlar asfiksiyasi
va tug'ilish paytida miya bosh suyagining jarohatlanishi bilan
izohlaydilar.
Y.M. Mastyukova o'z ishlarida ta’kidlaganidek, onaning homi
ladorlik davrida nikotin va alkogolni iste’mol qilishi bolaning asab-
ruhiy va jismoniy rivojlanishining buzilishiga olib kelishi, buning
natijasi o'laroq nutq to'liq rivojlanmaganligining yana bir ko'rinishi
yuzaga kelishi mumkin. Homilaga alkogolning ta ’siri oqibatida
jismoniy va psixik rivojlanish orqada qoladi, vazni kam bolalar
tug'iladi. Nutqning to'liq rivojlanmaganligi bu bolalarda harakat-
ning tormozlanishi, jazavaning kuchayishi va aqliy mehnatga layo-
qatlilikning pastligi bilan qo'shilib ketadi. Shu o'rinda, bola mi-
yasining nutq zonalariga zarar keltiruvchi ta’sirlar nutq shakllanib
bo'lganidan keyingi davrda ro'y bersa, nutq buzilishining afaziya
turi yuzaga kelish ehtimoli bor.
146
Nutq rivojlanishining buzilishiga tarbiya va atrof-muhitning
noma’qul shart-sharoitlarining ta ’siri ham katta ta ’sir ko‘rsatadi.
Nutq jadal shakllanib borayotgan davrda psixik deprivatsiya
uning rivojlanishini orqaga suradi. Agar bu omillarning ta’siri gene-
tik moyillikka yoki qo‘pol bo‘lmagan serebral-organik kamchiliklar-
ga mos kelsa, unda nutq rivojlanishining buzilishi turg‘un xarak-
terga ega bo‘ladi va nutqning to‘liq rivojlanmaganligi ko‘rinishida
namoyon bo‘ladi.
Nutqning to‘liq rivojlanmaganligi odatda miyaning rezidual-
organik shikastlanishi natijasida ham sodir bo‘lishi mumkin. Nutq
rivojlanishining buzilishini asab-psixik kasalliklardan (epilepsiya,
shizofreniya va boshqalar) farqlash lozim. Intellektual kamchi-
liklari bor bolalar nutqida patologiya ifodalangan bolalar bilan so-
lishtirganda asosan markaziy asab tizimining organik shikastlanishi
ko'rinishlari kuzatiladi. Bu «minimal miya disfunksiyasi» (M M D)
deb ataladi.
Nutq buzilishining etiologiyasida alohida o‘rinni perinatal ense-
falopatiya — bola tug‘ilishi davrida paydo bo‘lgan miyaning shikast
lanishi egallaydi.
Shunday qilib, shaxsning rivojlanishi va kamolga yetishida aso
san biologik va ijtimoiy omillar ta ’sir ko‘rsatadi. Bunda ontogenetik
(me’yorda) va dizontogenetik (me’yordan chetga chiqish) omillar
ning o‘rni va darajasini hisobga olish lozim. Buning uchun ushbu
omillarni yuzaga keltiradigan sabablar, ularning amal qilish me-
xanizmlari, bartaraf etish yo‘llarini bilish kerak.
Dostları ilə paylaş: |