mənalılığı xüsusiyyəti də qavrayıĢı
xarakterizə edən baĢqa bir cəhətdir. QavrayıĢ zamanı yaranan
obrazlar qıcıqlandırıcıların bilavasitə təsiri nəticəsində yaransa
da, bu zaman yaranan surətlər həmiĢə müəyyən məna
əhəmiyyətinə malik olur. Ġnsanın qavrayıĢı təfəkkürlə, əĢyanın
mahiyyətini anlamaqla sıx Ģəkildə bağlı olur. ƏĢyanı Ģüurlu
surətdə qavramaq onu fikrən adlandırmaq, yəni qavranılan
əĢyanı müəyyən predmetlər qrupuna aid etmək, onu sözdə
ümumiləĢdirmək deməkdir. QavrayıĢ obyekti, hətta bizə
naməlum olarsa, biz onun məlum predmetlərə oxĢar olan
cəhətlərini axtarır, tapır, onu müəyyən cisimlər qrupuna aid
etməyə cəhd edirik. QavrayıĢ prosesində bu cür ilkin təfəkkür
elementlərinin iĢtirakı qavrayıĢın mənalılıq kimi xüsusiyyətə
malik olduğunu göstərir.
QavrayıĢın mənalılığını əyani Ģəkildə görmək üçün iki
mənalı adlanan Ģəkillərə baxmaq kifayətdir (bax, Ģəkil 12) .
|