Komali hastaya yaklafiIM

132

S‹VA, A

---

edilmeli,  kusmuk  ve  sekresyonun  trakeobronflial  alana  gitmesinin  engellen-

mesi amac›yla hasta lateral pozisyonda yat›r›lmal›d›r. Gerekirse hasta entübe

edilmeli, duruma göre ve yo¤un bak›m olanaklar› varsa hasta böyle bir servise

kayd›r›lmal›d›r.

Damar  yoluna  girilirken,  I.V.  kanüller  (no.  20  veya  22)  tercih  edilmeli,

kan say›m›, glikoz, elektrolitler, karaci¤er ve böbrek fonkiyon testleri ile tok-

sik madde tarama için kan al›n›rken ard›ndan glikoz öncesi 100 mgr Thiamine

(özellikle  kronik  alkoliklerde  geliflebilecek  serebral  komplikasyonlar›  wer-

nicke ensefalopatisinin geliflme olas›l›¤›n› engelemek amac›yla) verilmelidir.

Bundan  sonra  hipoglisemi  komas›  olas›l›¤›na  karfl›  (kan  sonuçlar›n›n  bek-

lemeden) %30 veya %50’lik dekstrozdan 50-100 cc. I.V. verilmelidir. Hasta

hipoglisemide  ise  ve  süre  hipogliseminin  etkisi  kal›c›  komplikasyonlara

neden olacak kadar geçmemiflse hasta hemen aç›lacakt›r. Diabetik ve hiper-

osmolar komadaki bir hastada bu miktarda verilecek glikozun mevcut MSS

hasar›nda anlaml› bir art›fla yol açmas› beklenemez, buna karfl›l›k e¤er hasta

hipoglisemide  ise  glikoz  verilmesindeki  herhangi  bir  gecikmenin  irreversibl

bir ensefalopati tablosuna yol açabilece¤i unutulmamal›d›r.

Acil  giriflimde  bulunulan  hastalar›n  varsa  kravat  ve  kemerleri  hemen

çözülmeli,  tercihan  hasta  (acil  servis  veya  bulunulan  ortam›n  ›s›s›  uygunsa)

tamam›yla soyulmal›d›r.

Kafa içi bas›nç art›fl› ve/veya herniasyon bulgular› gösteren hastalarda ka-

fa içi bas›nc› en h›zl› düflürecek yöntem hipervantilasyon (HV)’dur. Hastan›n

kendisi HV’de de¤ilse uygulanacak destekli HV ile PA CO

2 

düflücek ve böy-

lece oluflan vazokonstriksiyon ile serebral kan ak›m› azalarak bas›nçta k›smi

bir düflme sa¤lanacakt›r. Ancak bu etki geçicidir. Uzun süreli kullan›m› yo-

¤un bak›m koflular› d›fl›nda uygun de¤ildir. Bu nedenle (ör. ambu ile) hastaya

HV  yapt›r›l›rken,  hemen  hiperosmolar  ajanlar  da  verilmelidir.  Bu  amaçla

%20’lik Mannitol solüsyonu kg. bafl›na 0.75-1.5 gr. aras›nda de¤iflen dozlar-

da kullan›lmal› ve belirli aral›klarla Mannitol’ün h›zl› perfüzyon fleklinde ve-

rilmesi  de  sürdürülmelidir.  Bizim  uygulamam›z  genellikle  eriflkin  bir  kiflide

baflta 250-300 cc. %20 mannitolü h›zla vermek, ard›ndan 4 ya da en fazla 6

saatlik aralarla 100-150 cc olarak bu tedaviyi tekrarlamakt›r.

Mannitol uygulamas› uzun süreli bir tedavi de¤ildir ve süre uzad›kça (1-2

günü geçerse) kan›n osmolaritesi ve elektrolitlerinin kontrolü ve yak›n tabibi

gerekecektir. Mannitol verilen hastalarda hipnotik s›v›lar verilmemeli ve fizy-

olojik  serumla  diürez  veya  di¤er  yolla  olan  s›v›  kay›plar›  telafi  edilmelidir.

Genelde  osmaliretinin  300-310  mOsm/L.  s›n›rlar›  esnas›nda  tutulmas›na

çal›fl›lmal›d›r.