Kasbidan baxt topgan inson

O’zimni izlayman aka o’zimdan.
1. Sog’inch bilan sizni eslasam,
Negadir tabassum qo’nar,
Hayot meni chunon sinadi,
Yozishga qalamim ojizlik qilar.
2. Samoda porlagan bir yulduz edim,
O’sha baxtli onlarim esimdan chiqmas,
Kecha qayda edim, bugin qaydaman,
O’zimni izlayman, aka o’zimdan.
3. Sizdan mehr ko’rdim akajon,
Ammo o’zim mehr bermadim,
Dardim ortar kun o’tgan sayin,
Qandok uka, bo’ldim bilmadim.
4. Kecha qayda edim, bugun qaydaman,
Bir ma’no topilmas aytgan so’zimdan,
Jaholat domiga botgan bandaman,
O’zimni izlayman, aka o’zimdan.
5. Orzu havaslarim juda ko’p bo’lgan,
Ranjisam men uchun g’amlarga to’lgan,
Muborakni shu kunda shoira qilgan,
O’zimni izlayman, aka o’zimdan.
6. Hechbir uka xato qilmasin,
Akasini o’ylab kutmasin,
Negadir bugun sizni qumsadim,
Akajonim eslab yig’ladim zor-zor.
Bizning ham bo’sh vaqtimiz ko’p, ammo umumiy vaqtimiz kam, ammo bo’sh vaqtimiz ko’p qolgan bo’ladi, qaddimiz sal bukiladi, nevaralarimiz tug’iladi. Pensiya olamiz. Bu haqida hozircha faqat kinoya yoki achinish bilan gapiramiz. Biz ham qariymiz va balki shunda qarilik va yoshlik hayot deb ataluvchi zanjirning tarkibiy qismi ekanligini tushunib olarmiz. Hayotda esa hardoyim kelajakga umid bo’ladi. Keksalarga ularning mo’tabar yoshida hayotga moslashib olishlariga yordam berish bizning burchimiz. Birnecha yillardan keyin o’zimiz ham qartayishlikni biroz parishonxotir, biroz himoyasiz va yordamga muhtoj bo’lib qolishimizni o’ylasak, ularni tushuntirishimiz yanada oson bo’ladi.
Ko’xna tarix aytsin dono so’zini,
Ko’rgansiz siz uzoq yillar yuzini,
Bilasiz ko’p mushkul ishlar ko’zini,
Yurtimning ko’rkisiz aziz keksalar.
Ko’rdingiz qanchadan-qancha urishlar,
Mustabid tuzum-u, qancha yurishlar,
Ko’rdingiz mustaqil yorug’ kunlarni,
Yurtimning ko’rkisiz aziz keksalar.