I mühazirə: Pedaqoji etikanın mahiyyəti, məzmunu və vəzifələri Plan
Yüklə 287,14 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
I Mühazirə: Pedaqoji etikanın mahiyyəti, məzmunu və vəzifələri Plan: 1. Pedaqoji etika anlayışı. 2. Pedaqoji etikanın predmeti və vəzifələri 3. Pedaqoji etikanın mahiyyəti və məzmunu. 4. Pedaqoji etika elmi-nəzəri etikanın tərkib hissəsi kimi.
1. Təhsil haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu. Bakı 2009 2. Müəllimlərin etik davraniş qaydaları. “Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 16 may 2014-cü il tarixli, 60 nömrəli əmri”. 3. Məmmədzadə R. Müəllimin peşə etikası. Bakı, Maarif 1992 4. Xəlilov V. Müəllimin estetik mədəniyyətinin yüksəldilməsi istiqamətləri. Bakı 1997. 5. V.Bəşirov “Pedaqoji prosesdə əxlaqi münasibətlərin qoyuluşu: Müəllimlərin etik davranış qaydaları”. Azərbaycan müəllimi qəzeti. 12 sentyabr, 2014-cü il. Səh.7 1. 6. Faiq Mirzəyev , Xanımqız Rüstəmova “Pedaqoji ustalığın əsasları” ( Dərs vəsaiti) Bakı 2012 7. Museyib İlyasov “Müəllimin pedaqoji ustalığı” (Dərs vəsaiti) Bakı 2013
8. Həmzə Əliyev 9. Laləzər Cəfərova Bakı 2019 .
1.Pedaqoji peşənin-müəllimlik peşəsinin özünəməxsus etikası, müəyyən əxlaqi-etik tələbləri və xüsusiyyətləri vardır. Böyüyən nəslin milli zəmin, türkçülük, islam əxlaqı və ümumbəşəri dəyərlər əsasında tərbiyə edilməsi, onlarda milli mənlik şüurinin formalaşdırılması baxımından da gələcək müəllimlər pedaqoji etikanın bütün incəliklərinə yiyələnməli, müəyyən əxlaqi-etik tələbləri və xüsusiyyətləri bilməlidirlər. “Peşə etikası” geniş anlayışdır. Buna pedaqoji etika, tibbi etika, məhkəmə etikası, mühəndis etikası, alim etikası, aktyor etikası və s. daxildir. Peşə etikası dedikdə, əsasən, əxlaqın prinsip və normalarının müxtəlif peşə sahələrinin xüsusiyyətlərinə uyğun olaraq düzgün, konkret tətbiqi nəzərdə tutulur. Müəllimlik peşəsinin özünə məxsus etikası, müəyyən əxlaqi-etik tələbləri və xüsusiyyətləri vardır. Pedaqoji lüğətdə göstərilir ki, bütöv pedaqoji proses şəraitində əxlaqın (mənəviyyatın) fəaliyyət spesifikasını əks etdirən etikanın tərkib hissəsi,müəllimin əxlaqi fəaliyyətinin aspektləri barədə elmdir. Pedaqoji etikanın predmeti müəllimin düşüncə, davranış, münasibət və fəaliyətində əxlaqının əks olunmasıdır. Pedaqoji etika uşaqlarla iş şəraitinə uyğun olaraq müəyyənləşdirilən pedaqoji cəhətdən dərk edilmiş, məktəbin vəzifəsi və tələblərini nəzərə alan əxlaq normalarıdır. Pedaqoji etika müəllimlik peşəsinin ictimai təbiətindən irəli gələn humanizm, yüksək mədəniyyət, nəzakət, qayğıkeşlik, nikbinlik və xeyirxahlıq tələblərini həmişə gözləməli və təmin etməlidir. Pedaqoji etika müəllimin dərsdə, tərbiyə prosesində və ümumiyyətlə, hər yerdə, həmişə adamlarla münasibətdə hadisələrə yüksək nikbinliklə baxmasını, ədalətli və nəzakətli hərəkət etməyi, insanlara qayğı və hörmətlə yanaşmasını nəzərdə tutur. Müəllim bütün mənəvi münasibətlərdə öz nümunəvi rəftarı ilə yüksək mövqedə duran tərbiyəçidir. Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 16 may 2014-cü il tarixli əmri ilə
təsdiq edilmiş "Müəllimlərin etik davranış qaydaları"nda deyilir: "Müəllimlərin etik davranış qaydaları təhsilin bütün səviyyələrində peşə fəaliyyəti zamanı təhsilverənlərin ümumi davranışını və təhsil prosesi iştirakçıları ilə qarşılıqlı münasibətlərini tənzimləyən normalar məcmusundan ibarətdir". 2. Pedaqoji əxlaqın müəllim davranışındakı tənzimləyici rolu hələlik az tədqiq edilib. Belə ki, bu vaxta qədər bir çox işlərdə pedaqoji etika və pedaqoji əxlaq arasındakı oxşar və fərqli cəhətlər müəyyənləşdirildi. Tez-tez onları sinonim anlayışlar kimi işlədirlər. Halbuki, nəzərə almaq lazımdır ki, pedaqoji əxlaq müxtəlif elmlərin (etika, pedaqogika, psixologiya) tədqiqat obyektidir. Eyni zamanda pedaqoji etika pedaqoji əxlaqı öyrənən etikanın bir hissəsi kimi pedaqoji əxlaqa daxildir, çünki etik biliklər bu və ya digər dərəcədə pedaqoji əxlaqın qayda və prinsiplərinə təsir edir. Bunu da qeyd etmək lazımdır ki, hazırda pedaqoji etika ilə bağlı tədqiqatlarda pedaqoji etikanın əhəmiyyətinə və vəzifələrinə dair vahid rəy yoxdur. Bizim fikrimizcə, bu problemləri dərk etmək üçün pedaqoji prosesdəki əxlaqi münasibətlərin quruluşuna müraciət etmək lazımdır. Bu quruluşca mürəkkəbdir, özü də təkcə müəllimlə şagirdi yox, həm də müəllimi və müəllim kollektivini, rəhbərliyi, müəllim və valideyni və əlbəttə, onun cəmiyyətdəki yerini əhatə edir. Həm də bu münasibətlər pedaqoji etikanın tədqiqat obyekti olan xüsusi əxlaq normalarının meydana gəlməsinə səbəb olur. Amma pedaqoji etika təkcə əxlaq qaydalarını öyrənmir, bu və ya digər qaydanın seçilməsi səbəbləri, məktəbdəki mənəvi münasibətlər onu maraqlandırmaya bilməz. Amma bəzi tədqiqatlarda pedaqoji etikanın predmetinin kəskin surətdə kiçildən fikirlər irəli sürülür, çünki bunlar onun predmetini və obyektini qarışdırır. Hər halda pedaqoji etikanı pedaqoji əxlaqdan fərqləndirmək lazımdır. Axı pedaqoji əxlaq bir neçə elmin tədqiqat obyekti ola bilər, onlardan biri də iki elmin-pedaqogika və etikanın qovuşuğunda yaranan pedaqoji etikadır. Onun özünün hələlik müstəqil olmadığını nəzərə alaraq, belə bir şərait yaranır ki, onunla filosof və etik məşğul olur, fəlsəfi istiqamətləri inkişaf edir, pedaqoji təcrübə ilə əlaqələri qırılır və buna görə də pedaqoji əxlaqa təsir itir, müəllimlər onunla məşğul olanda isə o, ümumiləşdirmə səviyyəsinə qalxa bilməyib faktların bolluğunda itib-batır. Etika əxlaq haqqında elmdir, deməli, peşə etikası etikanın ayrı-ayrı ixtisas sahiblərinin əxlaqi şüurunun xüsusiyyətlərini öyrənən hissəsidir. Bura əxlaqi şüurla yanaşı, əxlaqi təcrübəni də əlavə etmək lazımdır. Pedaqoji etikanın tədqiqat obyekti, xüsusiyyətləri pedaqoji peşənin ictimai münasibətlər sistemindəki rolu və yeri ilə müəyyənləşən müəllimin peşə əxlaqıdır. Müəllimin şagirdlərlə mənəvi əlaqələri özünəməxsusluğu ilə zəngin, vaxt etibarilə uzunmüddətlidir və bu onun yaradıcı iş bacarığında, dünyagörüşündə və kamil şəxsiyyətə aid bütün keyfiyyətlərində də öz əksini tapır. Onun öz-özünü dərk etmək yolu ilə dünyagörüşü qazandığını təsdiq etmək olar, bu prosesdə isə müəllimin rolu əvəzedilməzdir. Buna görə də əgər müəllim-şagird münasibətləri həqiqi, canlı, sağlam əxlaqa əsaslanmırsa, bu, tərbiyədə mənfi nəticələrə gətirib çıxarır. Müəllimin şagirdlərlə münasibətini valideynlərin uşaqlarla münasibətilə müqayisə etmək olar. Buradan uşaqlara məhəbbətin müəllim üçün ən vacib kateqoriya olmasının səbəbi aydın olur. Amma qeyd etmək istərdik ki, oxşarlıqda heç də az vacib olmayan fərqlər var, məsələn, müəllimin sosial məsuliyyəti valideyninkindən, şübhəsiz ki, yüksəkdir. Çünki valideyn öz övladını tamamilə özü kimi, öz nümunəsində, bu obrazın cəmiyyətin ehtiyac və ideallarına nə dərəcədə uyğun olub-olmadığını nəzərə almadan tərbiyə edə bilər. Müəllim üçün isə belə münasibət nəinki qüsurludur, həm də dözülməzdir, çünki, o, hər şeydən əvvəl, cəmiyyətin tələblərinin bələdçisi olmalıdır. Cəmiyyət nəsillər arasındakı əlaqələri təmin etmədən əxlaq tərbiyəsinin məzmun və formasına, həmçinin insanların daxili aləminin məzmununa bu prosesi təmin edən müəyyən tələblər irəli sürmədən inkişaf edə bilməz. Burada müəllim əxlaqının tənzimləyicisi, müəllimin daxili aləminə təsir edən pedaqoji etikanın rolu qeyri-adi
şəkildə artır. Pedaqoji prosesdə əxlaqi münasibətlərin quruluşu mürəkkəb və çoxplanlıdır, həmçinin onun bir sıra xüsusiyyətləri vardır. Bura, hər şeydən əvvəl, uşaqlar, müəllim-cəmiyyət münasibətləri, sonra isə onlara təsir edən bütün qalan münasibətlər, yəni valideynlər-uşaqlar-müəllim, müəllim-pedaqoji kollektiv, müəllim-cəmiyyət və başqaları daxildir. Bunlar çoxcəhətli olub, dünyagörüşü, siyasi, peşə və s. əhatə edən münasibətlərdir. Hamısı da bu və ya digər şəkildə tərbiyə işinə aid olub, təkcə şagirdə yox, əksər hallarda, müəllimə də təsir edir. Pedaqoji etikanı, hər şeydən əvvəl, onların mənəvi istiqamətdə olanları maraqlandırır. Çünki fizika, ədəbiyyat, kimya müəllimləri dərs deyərkən fənni necə şagirdlərə mənimsətməsi onun ixtisas dərəcəsindən, yaradıcılığından, biliyindən asılıdırsa, uşaqları necə tərbiyə etməsi idealları, hətta şəxsi həyatından asılıdır. Təbiidir ki, belə sənətdə normativ qaydalar daha ciddi, əhatəli, nəhayət, diferensiallaşdırılmış olur. 3. Müəllimlərin etik davranış qaydalarına mükəmməl yiyələnməsi problemi məktəb və pedaqoji fikir tarixində həmişə aktuallıq kəsb etmiş, nəcib və şərəfli əməyi ilə insanlara mənəvi çıraq tutan bu sənət və peşə sahiblərinin əməli fəaliyyətinə rövnəq vermişdir. Həyatın ritmi və zamanın ahəngi dəyişdikcə müəllim əməyinin peşə mədəniyyəti, etik xüsusiyyətləri, mənəvi keyfiyyətləri də yeni məzmun dəyərləri ilə intişar tapır, sosial-mədəni həyatın başlıca etalonu olan əxlaq, davranış münasibətlərini də yeni mündəricədə tənzimləyir. Müəllim, hər şeydən əvvəl, mənəvi cəhətdən yetkin insan olmalıdır. Bu fikirlə razılaşmayan adam tapılmaz. Belə ki, pedaqoji prosesdə mənəvi münasibətlərin məzmunu cəmiyyətdə hökm sürən əxlaq qaydalarından, həm də onların müəllim şəxsiyyətində öz əksini tapan etik-mədəni davranış normalarından çox asılıdır. Müəllimin bilik səviyyəsi, erudisiyası nə qədər zəngin və mükəmməl texnologiya ilə əhatələnsə də onun fəaliyyət manerasında ən munis keyfiyyətlər sistemi olan müəllimin sənət, peşə etikası, konkret pedaqoji proses təcrübəsində və ondan kənar yerlərdə təzahür edən etik davranış ustalığı ilə bağlı cəhətlər də önəmlidir. Bu yönümdən müəllim statusunu təkmil üsul və vasitələrlə möhkəmləndirməyin imkan və yollarına bələd olmağın ilkin ideya istiqamətləri milli və ümumbəşəri dəyərlərdən nəşət tapan pedaqoji etika ilə bağlıdır. Yəni pedaqoji etika-pedaqoji proses zamanı şagirdlərlə (tələbələrlə) ünsiyyətdə, davranış və rəftarda əxlaq normalarına, pedaqoji mərifət və takta müəllimin (tərbiyəçinin) riayət etməsi, oğlan və qızlara, ətrafdakı digər şəxslərə yanaşma mədəniyyəti başa düşülür. Odur ki, "Müəllimlərin etik davranış qaydaları" bütün zaman kəsiyində pedaqoji proses təcrübəsi üçün stimulverici vəsilə olmuş, müəllimin vicdan, ədalət barometrinə çevrilmişdir. Bəs bu gün bu qəbildən olan yeni qaydaları zəruri edən cəhətlər hansı qanunauyğunluqlardan, tələbatlardan irəli gəlmişdir. Aydın məsələdir ki, müəllim şəxsiyyətinə verilən müasir tələblərdən. Bu gün müəllim həyatda, cəmiyyətdə, ictimai və dövlət statuslu məsələlərdə avanqard mövqe nümayiş etdirən simadır, pedaqoji prosesdə isə müəllim - sistemləşdirilmiş bilikləri, bacarıq və vərdişləri, habelə mənəvi keyfiyyətləri adamlara məqsədyönlü, planlı və mütəşəkkil aşılamaq yolu ilə cəmiyyətin sonrakı inkişafına güclü təkan verən pedaqoji təhsilli mütəxəssisdir. Özünə, şagird və tələbələrinə hörmət edən, pedaqoji etika çərçivəsində onlarla davranan, əxlaqi-mənəvi normalara daim sadiq qalan ustad müəllim bu gün ətrafda baş verən sosial-iqtisadi, mənəvi-siyasi hadisələrə də biganə qala bilməz. O, müntəzəm olaraq peşə və sənət ülviyyətindəki gözəlliyi dərk edib, bu adın şərəf və ləyaqətini yüksək, humanist qayələr, mədəni vərdişlərə qovuşmaq səyi ilə birləşdirməyə də qadir olmalıdır. O, ardıcıl olaraq müəllimlərin etik davranışını səciyyələndirən radio və televiziya verilişlərinə imkan daxilində qulaq asmalı, bu səpgidə qəzet və jurnal materialları ilə tanış olmalı, kitablar oxumalı, yeri gəldikcə şagirdlərini (tələbələrini) də tanış etməli, onların yanında üzüağ olmalıdır. Bunsuz müəllimin etik davranış qaydaları səmərəsiz olar,
pedaqoji fəaliyyət zamanı onun ustad müəllim keyfiyyətinə xələl gələr. Odur ki, müəllim peşə fəaliyyətində daha mükəmməl və əzəli olan etik davranış prinsiplərini daim uca tutmaqla, bu yolda müasir və orijinal təsirə malik tələblər sisteminə ciddi məhəl qoymalı, etik dəyərlər paradiqmasının aliliyini, vicdanlılığını, peşəkarlıq və fərdi məsuliyyətini, loyallıq səviyyəsini, mədəni davranış etiketlərini, qərəzsizlik missiyasını, gender bərabərliyini, ictimai etimad münasibətliliyini, konfidensiallıq şüurluluğunu göstərməlidir. 4. Pedaqoji münasibətlər çərçivəsində müəllimlərin etik davranış qaydalarını təkmilləşdirməyə imkan verən bu ümumi müddəalardan çıxan məntiqi nəticə odur ki, müəllimin etik davranış prinsipləri bunların ana xəttini təşkil edir. Pedaqoji proses mərhələlərinin müvəffəqiyyətlə həyata keçirilməsi həmin prinsiplərdən çox asılıdır. Bütün bunları müasir tələblər səviyyəsində yetərincə reallaşdırmaq üçün müəllimlərin qarşısında bir sıra didaktik tələblər qoyulur. Həmin tələblər aşağıdakılardır: - Müəllimlərin etik davranış qaydaları ümumxalq və ümumdövlət səviyyəsindən dəyərləndirilməli, onun sosial-mədəni amillərə təsir imkanı nümunəvi hərəkətlərə çıraq tutmalıdır. - Müəllim həssas və qayğıkeş olmalıdır. Müsbət iradi-mənəvi keyfiyyətlərə, pedaqoji etikaya düzgün əməl olunması insan hisslərinə ədalətli və obyektiv təsir edilməsi nəticəsində formalaşdırılmalıdır. - Müəllim nəzakətli olmalıdır. Nəzakətlilik etik davranış mədəniyyətinin ən zəruri keyfiyyətidir. Nəzakət qaydaları ilə davranış etiketlərini tənzimləməyi bacarmaq hər bir müəllimin el-oba, çalışdığı kollektiv, ictimai münasibətlər məkanında da öz şərəf və ləyaqətlilik səviyyəsini yüksəldir, peşə etikasını həyatının vacib məqsədlərinə çevirir. - Müəllim prinsipial və obyektiv olmalıdır. Yəni, onun etik səciyyə daşıyan münasibətlər səviyyəsi ağıllı tələb əsasında qurulmalıdır. Öz həmkarları arasında mehriban və səmimi münasibətlərin yaranmasında peşəkarlıq nümunəsi göstərən müəllim söz və əməl birliyində də cəsarətlilik mücəssəməsi göstərməli, bütün fəaliyyət və hərəkətlərinə ictimai davranış normaları baxımından hüquqi qiymət verməyi də bacarmalıdır. Müəllimlərin etik davranış qaydalarının məna tutumu mürəkkəb və çoxplanlıdır, həmçinin onun bir sıra xüsusiyyətləri vardır. Bura, hər şeydən əvvəl, uşaqlar, müəllim-cəmiyyət münasibətləri, sonra isə onlara təsir edən bütün qalan münasibətləri, yəni valideynlər - uşaqlar - müəllim, müəllim - pedaqoji kollektiv, müəllim - cəmiyyət və başqaları daxildir. Bunlar çoxcəhətli olub təhsilalanlarda baxış sistemini, siyasi mövqe mədəniyyətini, peşə- sənət professioqramını, zəka və mədəni-intellektual səviyyəliliyini əhatə edən münasibətlərdir. Hamısı da sosial mühit və pedaqoji proses təcrübəsində təzahür edən təlimləndirici, təhsilləndirici və inkişafetdirici missiyanı ehtiva edən etik qaydalara aid olub, təkcə şagirdə (tələbəyə) yox, əksər hallarda müəllimə də təsir edir. Biliklənmə, savad almaq, elmi inkişaf yolu tutmaq müəllim üçün nə qədər vacib stimulverici qüvvədirsə, onun mənəvi dünyası, etik davranışı, əxlaqi fəzilətləri, peşə, sənət etikası da bir o qədər önəmli amildir. Böyük fizik Albert Eynşteyn insan övladının tarixi təkamül yolunda ictimai əxlaq qaydalarının nə qədər ümidverici bir zəmin olduğunu xatırlayaraq yazırdı: "Bəşəriyyətin gələcəyi elmi tərəqqinin sabahından bir o qədər asılı deyil, insani əxlaqın və mənəviyyatın sabahkı mənzərəsindən asılıdır". Müəllimin peşə fəaliyyətində qanunvericiliklə müəyyən olunmuş vəzifələrin dərk edilməsi və bu sahədə hüquqlarının təmin olunması ilə əlaqədar qanunauyğun hallara ciddi əməl etməsi də mühüm etik davranış qaydasıdır. Xüsusən, müəllim şəxsiyyəti problematikasının vacib məziyyətlərini bilmək bu gün çox maraqlı və aktual bir məsələdir. Yəni müəllimlərin etik davranış qaydalarını möhkəmləndirməyin aparıcı istiqamətinə çevrilən ustad müəllimin bu baxımdan şəxsiyyətini səciyyələndirən amillərə biz bu gün məhz milli pedaqogika təbirincə baxmalı, bu prosesi zənginləşdirməyə imkan verən bəzi keyfiyyətləri milli və ümumbəşəri qaynaqlar əsasında mənimsəməliyik. Bu keyfiyyətlərə aiddir: - Ustad müəllimin təbliğ etdiyi fikirlərə uyğun hərəkət
etməsi. Davranış qaydalarında etik səciyyə daşıyan jest və ədalara dəqiq riayət etməsi, şablon və ehkamçı yanaşmalara öz hərəkətlərində düzgün qiymət verməyi bacarması və özündə bu kamil fəzil keyfiyyətləri birləşdirməsi. - Davranış, etik münasibətlərlə bağlı söhbət və müsamirələrdə, görüşlərdə, danışana diqqətlə qulaq asmaq şakərini özünütəkmilləşdirmə yolu ilə həyatının aparıcı leytmotivinə çevirməsi. - Müəllimlərin etik davranış qaydaları sırasında onun şəxsiyyətyönümlü kompleks tədbirlər zamanı diqqətcil və xeyirxahlıq mövqeyində dayanması pedaqoji prosesin düzgün tənzimlənməsinə mənəvi qida verməsi və bu yolda xeyirxahlıq hissinin ağıllı tələblərlə vəhdətinin təmin olunması qayğısına qalması. - Ustad müəllimin təmənnasız köməkliyinin onun şəxsiyyətini səciyyələndirməsi, ona əməli işində parlaq nümunə olması və pedaqoji fəaliyyətinin ayrılmaz tərkib hissəsinə çevrilməsi. Müəllim davranış mədəniyyətində daima haqq və ədalətlilik nümunəsi göstərməli, gördüyü xeyirxah işdən maddi təmənna ummamalı, şagirdin (tələbənin) həyatına mənəvi çıraq tutmaqda, ona güzəştsiz mövqe qazanmağı öyrətməklə yanaşı, yeri gələndə təmənnasız kömək səyini də ondan əsirgəməməlidir. Müəllimlərin etik davranış qaydalarını ehtiva edən, onun şəxsiyyəti ilə bağlı maddələr içərisində peşə, ixtisas, vəzifə məsuliyyəti də qabarıq şəkildə öz əksini tapmışdır. Yeni "Qaydalar"da göstərilir ki, "Müəllim bilərəkdən yalan, təhrif olunmuş, yaxud öz şəxsi marağı naminə həmkarının əməyini pisləşdirən və ya yaxşılaşdıran məlumat verilməsinə görə qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş qaydada məsuliyyət daşıyır. Müəllim təhsil müəssisəsinin əmlakından səliqəli və səmərəli istifadə edir, onu qoruyur. Müəllim təhsil müəssisəsinə məxsus əmlakdan (sinif otağı, tədris resursları, telefon, kompüter, mebel və s.) şəxsi maraqları üçün istifadə etmir. Müəllim icra və əmək intizamına riayət edir, iş vaxtında kənar işlərlə məşğul olmur, üzrsüz səbəbdən işdən yayınmır. Müəllim şəxsi həyatında milli əxlaq, ictimai davranış normalarına riayət edir". Pedaqoji prosesdə müəllim-şagird (tələbə) münasibətlərinin inkişaf etdirilməsi işinin
ağırlığı, məsuliyyəti müəllimin üzərinə düşür. Müəllim, hər şeydən əvvəl, öz davranışına, mədəni rəftar normalarına, sərt, lakin düşünülmüş addımlarına, etikmənəvi yanaşmalarına ciddi fikir verməli, "yüz ölçüb, bir biçməli", öz hərəkətlərinə düzgün münasibət bəsləməlidir. Əlbəttə, "Qaydalar"la tənzimlənən bu didaktik tələblərdə münasibətlər kredosu konkretləşir. Onun müasir prinsipləri təhsilalanlarla, kollektivlə, rəhbərliklə valideyn və qanuni nümayəndəliklərlə, müəllim və cəmiyyətlə təmasda, vətəndaş cəmiyyəti və vətəndaşlıq tərbiyəsinə münasibətlər yönümündən daha çox təqdir olunur. Göstərilir ki, "Müəllim vətəndaşlıq borcunu dərk etməli və yerinə yetirməli, cəmiyyət üzvləri ilə münasibətlər qurarkən öz şəxsiyyətini qorumalı və mənfi təsir altına düşməməlidir". Müəllimə məhəbbət və həqiqi hörmət ruhu hər bir cəmiyyətə, ailəyə, ictimai qurumlara, sosial-mədəni təsisatlara hakim kəsilməlidir. Həm valideynlər, həm böyüyən nəsil nümayəndələri öz mənəvi və ictimai tərəqqi məfkurələrinin zənginləşməsində, bu sahədə onlara ağıl, davranış tərbiyəsi yolu ilə qapılar açan hər bir müəllimə bütün ömürləri boyu minnətdarlıq edirlər. Azərbaycan bu gün dünyada yeganə ölkədir ki, peşəsindən asılı olmayaraq xalq arasında sayılıb seçilən şəxsə müraciət edəndə "Müəllim" sözü dilə gətirilir. Hətta əsl mütəxəssislərə, pedaqoqlardan bəzilərinə "professor", "akademik" elmi adı ilə müraciət edəndə belə, onların əksəriyyəti müəllim adının nüfuz və ləyaqətini daha çox etibarlı bilib, onlara məhz bu tərzdə müraciət olunmasını xahiş edirlər. Respublikamızın rayon və şəhərlərində fəaliyyət göstərən və müxtəlif cəhətdən nümunəvi iş təcrübəsi olan qabaqcıl müəllimlərimiz çoxdur. Müəllim andına sadiq qalaraq bu şərəfli peşəni öz həyatının mənası bilən xalq müəllimləri təkcə pedaqoji prosesdə deyil, elə xalqın arasında da başbilən, el ağsaqqalı, nəcib insan kimi tanınırlar. Belələri müəllim adına yalnız ləkə gətirən, şagirdlərin və tələbələrin tərbiyəsinə düzəldilməsi çətin olan, zərbə vuran, cəmiyyətin inkişafını ləngidən şəxslər hesab olunur. Öz dövrünün ideoloji konsepsiyalarına sinə gərən, böyük
yazıçı, milli poeziyamızın bayraqdarı ölməz şairimiz Səməd Vurğunla əbədi dostluq meracı quran yazıçı A.Fadeyev vaxtilə yazırdı: "Müəllim! Nə gözəl sözdür!.. Hər bir uşağın oxuduğu bizim ölkəmizdə müəllim birinci adamdır. Uşaqlarımızın gələcəyi, xalqımızın gələcəyi müəllimin əlində, onun qızıl qəlbindədir. Onu küçədə görən kimi, beş-on metr qalmış biz ona hörmət əlaməti olaraq papağımızı çıxarmalıyıq...". Eləcə də şərh etdiyimiz problem baxımından "Müəllimin andı" ifadəsi ilə təsbit olunmuş yeni davranış "Qaydalar"ında çox düzgün olaraq bəyan edilir ki, "And Azərbaycan Respublikası ilə müəllim arasında açıq hüquqi borc və sədaqət münasibətlərini təsdiq edir... Andiçmə təntənəli şəraitdə Azərbaycan Respublikasının Dövlət bayrağı altında Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına əl basmaqla həyata keçirilir". Odur ki, istər ailə, məktəb münasibətlərində, istərsə də cəmiyyət-müəllim təmaslarında müəllim andının misilsiz təsir gücündən faydalanmaq ümumxalq və ümumdövlət səciyyəli bir işdir. Müəllim birmənalı olaraq sosial-ətraf mühitdə və pedaqoji proses təcrübəsində öz üzərinə düşən etik davranış qaydalarına riayət olunmasının təminatçısı olmalı, öz peşəkar fəaliyyətində həmkarlarının davranışının bu "Qaydalar"a uyğunluğuna nəzarət etməli və onun geniş təhlilini aparmalıdır. Bunu isə bizdən həyatın özü tələb edir. 3. Pedaqogika mənəvi tərbiyə məsələlərini həll etmədən keçinə bilməz, bu isə pedaqoqları əxlaq və etika problemləri ilə ciddi, peşəkarlar səviyyəsində məşğul olmağa məcbur edir. Əslində etik bilikləri və müvafiq surətdə müəyyən müsbət mənəvi keyfiyyətləri olmayan pedaqoq təsəvvür etmək mümkün deyil. Amma əxlaq pedaqoqu peşə baxımından tədqiqat obyekti kimi bütövlükdə yox, məhz məktəb istiqamətində, yəni məktəbdəki mənəvi münasibətlər şəklində maraqlandırır. Qeyd etmək lazımdır ki, pedaqoji etika elmi- nəzəri etikanın bir hissəsi kimi çoxdan mövcuddur. Onun elementlərinə bir pedaqoji əxlaqın bir çox problemlərini anlamağa çalışan qədim yunan filosoflarının (Sokratın, Platonun, Aristotelin adlarını çəkmək kifayətdir) əsərlərində rast gəlirik.
Amma pedaqoqları etika üzrə mütəxəssislərin pedaqoji etika ilə bağlı fikirlərinin heç də hamısı təmin edə bilməz. heç olmasa, ona görə ki, onların tədqiqatlarının əsas vəzifələri heç də həmişə pedaqoji təcrübənin ehtiyaclarına müvafiq olmur. Bu zaman pedaqoji etika problemlərinin əsasən məhz pedaqoqları narahat etməsi kimi situasiya meydana gəlir. Buna görə də, son vaxtlar həmin problemlərlə pedaqoqların özləri məşğul olurlar. Amma pedaqoji etikanın elmi-nəzəri etikanın tərkib hissəsi olması faktını nəzərdən qaçırmaq olmaz. Etika ilə məşğul olanların tədqiqatları ilə əslində pedaqoqların bu sahədəki tədqiqatlarının özünəməxsus metodoloji əsasını təşkil edir. Qeyd edək ki, bu cür nümunə təsadüfi deyil və pedaqogika tarixində buna bənzər hadisələr olmuşdur. Müəllim sənətinin social- mənəvi cəhətlərinin vacibliyi müəllim vəzifəsinin yüksəkliyi və onun cəmiyyət qarşısındakı məsuliyyəti haqqında pedaqoji ideyalar və fəlsəfədən-etika elmi yeni pilləyə qaldırılmış oldu. Onların əsasını, ən əvvəl, xalqımızın həyat tərzində baş vermiş keyfiyyət və dəyişikliklər təşkil edirdi. Müəllimlərin mənəvi hazırlığına, ilk növbədə, onların ideya-siyasi simasına böyük əhəmiyyət verir və belə hesab edir ki, yeni cəmiyyət quruculuğunun nəhəng vəzifələri insani tərbiyədən ayrılmazıdır. Əslində müəllimin cəmiyyətdə rolu, tərbiyə məsələlərinin social vəzifələrlə qarşılıqlı əlaqəsi haqqında yeni müddəalar ölkəmizdə müəllim kadrlarının təlim- tərbiyəsi ilə bağlı işin metodoloji əsasına çevrildi. Əlbəttə, bu heç də o demək deyildi ki, müəllimlərin ideya-siyasi və mənəvi tərbiyəsi işində mövcud olan bütün yaradıcı irsin əhəmiyyəti inkar edildi. Pedaqoji elm məhz bu yaradıcı irsin əsasında məktəbdə mənəvi tərbiyə probleminin həllində, müəllim kadrların mənəvi və peşə hazırlığı sahəsində böyük müsbət təcrübə toplaya bilmişdir. Öz tədqiqatlarında şəxsiyyətin, yeniyetmənin daxili aləminə dərindən nüfuz etmiş, şəxsiyyətin, yeniyetmənin formalaşmasında təhtəlşüurun rolunu araşdırmış Z.Freydin gəldiyi elmi nəticələrin nəzərə alınmasında bu işə ciddi ziyan vurdu. Belə bir cəhəti xüsusi təəssüf hissi ilə qeyd etməliyik ki, bu zaman xairici alimlərin şəxsiyyətin daxili
aləminin formalaşması ilə əlaqədar tədqiqatlar nəzərə alınmalıdır. Məktəblərdə apardığımız təcrübələr onu deməyə əsas verir ki, müəllim-şagird münasibətində müəllimin öz şagirdlərinin fərdi keyfiyyətlərini, onların şəxsiyyətini nəzərə almaması hallarına təəssüf ki rast gəlinir. Əlbəttə, cəmiyyətin qarşısında duran vəzifələrin mürəkkəbləşməsi, social-iqtisadi çətinliklər müəllim fəaliyyətində müəyyən çətinliklər yaradır. Bu xüsusiyyətlərə əhəmiyyət verilməməsi, müəllimin tərbiyəni yalnız sənətinin nüfuzina arxalanaraq aparmaq istəməsi uğursuzluğa məhkumdur. Bu uğursuzluq isə yüzlərlə korlanmış taledir, onun nəticəsi mənəvi cəhətdən əzilmiş şəxsiyyətdir. Qüvvətli ideoloji mübarizə şəraitində isə cəmiyyətimiz üçün siyasi itkilərə gətirib çıxara bilər. bütün bunlar təbii olaraq, müəllimin cəmiyyət qarşısında cavabdehliyini artırır. Elə buna görə də, pedaqoji etika müəllimin qarşısına qoyulmuş yüksək tələblərə cavab verəcək səviyyədə olması işinə öz köməyini əsirgəməməlidir. Hələlik isə, qeyd etmək lazımdır ki, heç də bütün müəllimlər peşə əxlaq normalarının tələblərini yerinə yetirməyə hazır deyillər. Çətinlik də burasındadır ki, bu işin icrasının nə dərəcədə şüurlu, könüllü olmasını yoxlamaq son dərəcə mürəkkəb məsələdir. Əgər müəllim şagirdlərinə təkrarsız fərd kimi baxırsa, onun şəxsiyyətinə hörmətlə yanaşarsa, onda sinfin şagirdlərinin çoxluğu öz mifik qüvvəsini itirər; yoxsa, bəzi başabəla müəllimlərin fikrincə, bütün bəlalar şagirdlərin sayının çoxluğundan törəyir, halbuki, hər şeyin günahı həmin müəllimlərin peşələri üçün yararsızlığındandır. Müəllim yalnız o şəxs ola bilər ki, əgər belə demək mümkünsə, başqaları ilə özünü eyniləşdirmək bacarığının ən kamil üsullarından istifadə edə bilir. Beləliklə, biz bəzi cavablardakı qeyri-obyektivliyi nəzərə almaqla sorğuların nəticələrini əsas götürürük. Halbuki, bu, özü də müəyyən dərəcədə narahatlıq doğurmalıdır. Çünki, bu fakt müəllimi əks, bəzən isə düşmən qüvvə hesab etdiyini bildirir. Yaşamağa hüququ olmayan bu faktı müəllimlə şagirdin əməkdaşlığı əvəz etməlidir, özü də indiki şagirdlər başqa cürdür kimi sözlərlə heç bir iş görmək olmaz. Məhz gündəlik fəaliyyətdə
əməkdaşlıq yaratmaq lazımdır. Buna görə də müəllim yaradıcı işə hazır olmalıdır. Özü də burada yalnız bir yol var: öz işinə və uşaqlara hörmət, məhəbbət yolu.
Yüklə 287,14 Kb. Dostları ilə paylaş:
|