Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi
kollegiyasının 12 iyun 2009-cu il tarixli
17 saylı qərarı ilə təsdiq edilmişdir
ANAFİLAKTİK ŞOK ÜZRƏ
KLİNİK PROTOKOL
Bakı - 2009
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
52.5
A 69
A 69 Anafilaktik şok üzrə klinik protokol. – 28 səh.
2
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə
Nazirliyinin səhiyyə islahatları çərçivəsində ictimai
səhiyyə kadrlarının hazırlanması üzrə Tədbirlər proqramı
əsasında tərtib edilmişdir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
3
Klinik protokolun redaktoru:
C.Məmmədov – Səhiyyə Nazirliyi İctimai Səhiyyə və
İslahatlar Mərkəzinin direktoru
Klinik protokolun tərtibçilər heyəti:
A.Axundbəyli – ATU-nun I daxili xəstəliklər və
reanimatologiya kafedrasının müdiri, professor, t.e.d.
İ.İsmayılov – ATU-nun I daxili xəstəliklər və reanimatologiya
kafedrasının professoru, t.e.d.
A.Ağayeva – ATU-nun daxili xəstəliklərin propedevtikası
kafedrasının assistenti, t.e.n.
F.Həsənov – M.A.Topçubaşov adına Elmi Cərrahiyə
Mərkəzinin anesteziologiya- reanimasiya şöbəsinin rəhbəri
R.Abdullayeva – ATU-nun farmakologiya kafedrasının
assistenti, İnnovasiya və Təchizat Mərkəzi dərman vasitələrinin
planlaşdırılması və rasional istifadəsi şöbəsinin müdiri
Z.Mustafayeva – Səhiyyə Sektorunda İslahatlar Layihəsinin
İcra Qrupu, səhiyyə siyasəti, monitorinq və qiymətləndirmə
üzrə koordinator
R.Məmmədov – İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzi təlim-
resurs şöbəsinin müdiri
Rəyçi:
K.N.Hacimuradov – ADHTİ-nin Anasteziologiya və
reanimatologiya kafedrasının müdiri, professor, t.e.d.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
4
İxtisarların siyahısı
AÇF
– angiotenzin çevirən ferment
ASİT
– allergen spesifik immunoterapiya
AŞ
– anafilaktik şok
AT
– arterial təzyiq
DV
– dərman vasitələri
ExoKQ
– exokardioqrafiya
EKQ
– elektrokardioqrafiya
XBT-10
– Xəstəliklərin Beynəlxalq Təsnifatı (10-cu buraxılış)
KTÇ
– kəskin tənəffüs çatışmazlığı
KFK
– kreatinfosfоkinaza
KÇ
– kəskin damar çatışmazlığı
KT
– kompüter tomoqrafiya
QKS
– qlükokortikosteroidlər
MVT
–
mərkəzi venoz təzyiq
RKT
– randomizasiya olunmuş klinik tədqiqatlar
UİX
– ürəyin işemik xəstəliyi
Sübutların etibarlılıq dərəcəsi və elmi tədqiqatların tipləri
Sübutların
etibarlılıq
dərəcəsi
Sübutların mənbələri
(elmi tədqiqatların tipləri)
Ia
Sübutlar meta-analiz, sistematik icmal və ya
randomizasiya olunmuş klinik tədqiqatlardan (RKT)
alınmışdır
Ib
Sübutlar ən azı bir RKT-dən alınmışdır
IIa
Sübutlar ən azı bir yaxşı planlaşdırılmış, nəzarət edilən,
randomizasiya olunmamış tədqiqatdan alınmışdır
IIb
Sübutlar ən azı bir yaxşı planlaşdırılmış kvazi-
eksperimental tədqiqatdan alınmışdır
III
Sübutlar təsviri tədqiqatdan (məsələn, müqayisəli,
korrelyasion tədqiqatlar, ayrı-ayrı halların öyrənilməsi)
alınmışdır
IV
Sübutlar ekspertlərin rəyinə və ya klinik təcrübəyə
əsaslanmışdır
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
5
Tövsiyələrin etibarlılıq səviyyəsi şkalası
Tövsiyənin
etibarlılıq
səviyyəsi
Tövsiyənin əsaslandığı sübutların
etibarlılıq dərəcəsi
A
•
RKT-lərin yüksək keyfiyyətli meta-analizi,
sistematik icmalı və ya nəticələri uyğun
populyasiyaya şamil edilə bilən, sistematik səhv
ehtimalı çox aşağı olan (++) irimiqyaslı RKT.
•
Sübutların etibarlılıq dərəcəsi Ia.
B
•
Kohort və ya klinik hal - nəzarət tipli tədqiqatların
yüksək keyfiyyətli (++) sistematik icmalı, yaxud
•
Sistematik səhv riski çox aşağı olan (++) yüksək
keyfiyyətli kohort və ya klinik hal - nəzarət tipli
tədqiqat, yaxud
•
Nəticələri uyğun populyasiyaya şamil edilə bilən,
sistematik səhv riski yüksək olmayan (+) RKT.
•
Sübutların etibarlılıq dərəcəsi Ib və IIa.
C
•
Nəticələri uyğun populyasiyaya şamil edilə bilən,
sistematik səhv riski yüksək olmayan (+) kohort və
ya klinik hal - nəzarət tipli və ya nəzarət edilən,
randomizasiya olunmamış tədqiqat, yaxud
•
Nəticələri uyğun populyasiyaya bilavasitə şamil
edilə bilməyən, sistematik səhv riski çox aşağı olan
və ya yüksək olmayan (++ və ya +) RKT.
•
Sübutların etibarlılıq dərəcəsi IIb.
D
•
Klinik hallar seriyasının təsviri, yaxud
•
Nəzarət edilməyən tədqiqat, yaxud
•
Ekspertlərin rəyi.
•
Yüksək səviyyəli sübutların mövcud olmamasının
göstəricisidir.
•
Sübutların etibarlılıq dərəcəsi III və IV.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
6
Protokol allerqoloq-immunoloqlar, anestezioloq-reanimatoloqlar,
təcili tibbi yardım həkimləri, cərrahlar, stomatoloqlar, ilkin səhiyyə
xidmətləri səviyyəsində çalışan terapevtlər, ailə həkimləri üçün
nəzərdə tutulmuşdur.
Protokolun məqsədləri
►
Sübutlu təbabət prinsiplərinə əsaslanmış müasir metodlar tətbiq
etməklə AŞ-nin diaqnostika, müalicə və profilaktikasının
təkmilləşdirilməsi
►
AŞ ilə bağlı ölüm hallarının azaldılması
ÜMUMİ MÜDDƏALAR
Anafilaktik şok (AŞ):
►
həyat üçün təhlükə yaradan kəskin böhranlı vəziyyətdir
►
sürətlə inkişaf edərək ağır hemodinamik pozğunluqlar törədir
►
orqanizmdə dərin hipoksiya yaradır
►
həyati vacib orqanların zədələnməsi ilə müşayiət edilir.
AŞ sürətli immunoloji reaksiya kimi, sensibilizasiya olmuş
orqanizmə allergenin təkrar daxil olması zamanı tosqun
hüceyrələrdən və bazofillərdən mediatorların xaric olması
nəticəsində əmələ gəlir (B).
Epidemiologiya
Anafilaktik şok, əksərən allergik xəstəliklərdən əziyyət çəkən
şəxslərdə inkişaf edir (A).
Atopik xəstəlikləri olan şəxslərdə anafilaktik şokun inkişaf etmə
tezliyi daha yüksəkdir (C).
Anafilaktik şok hospitalizə olunmuş 3000 xəstədən 1-də qeydə alınır.
Dərman mənşəli anafilaktik şokdan ölüm göstəricisi 25%-ə qədər
çatır.
İnsekt (arı sancması) anafilaksiyası səbəbindən ölüm göstəricisi
1 000 000 əhaliyə 0,4-2 hadisə təşkil edir.
Anafilaksiya hər yaş qrupunda rast gəlir. Qida etiologiyalı
anafilaksiya əsasən uşaqlarda, dərman mənşəli isə daha çox böyüklərdə
müşahidə olunur. Yaşlı insanlarda yanaşı xəstəliklərin olması
səbəbindən anafilaktik reaksiyadan ölüm riski daha yüksəkdir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
Etiologiya
Anafilaktik şok vəziyyətini aşağıdakı səbəblər törədə bilər:
►
Dərman preparatları (antibiotiklər, vitaminlər, albumin,
benzodiazepin preparatları, yerli anestetiklər, iltihab əleyhinə
geyri-steroid preparatları)
►
Heteroloji (heyvan qanından alınmış) zərdablar, vaksinlər
►
Zərqanadlı həşəratların zəhəri
►
Qida allergenləri (toyuq yumurtası, süd, soya, balıq və dəniz
məhsulları, araxis və s.)
►
Bitki tozcuqları allergenləri
►
Lateks allergenlər (cərrahi əlcəklər, endotraxeal borular)
►
Soyuğa qarşı reaksiyaya meylli şəxslərdə soyuğun təsiri ilə bağlı
amillər
►
Qida allergenlərinin təsirindən sonra fiziki gərginlik
►
Qeyri-adekvat aparılmış ASİT
Bəzən AŞ-nin səbəbini təyin etmək mümkün olmur, belə ki, bir
çox hallarda idiopatik AŞ IgE asılı olmayan xarakterli olur.
Patogenez
Əvvəlcədən sensibilizasiya olmuş orqanizmə allergenin daxil
olması bioloji aktiv maddələrin külli miqdarda ifraz edilməsinə və bu
fonda anafilaktik şokun inkişafına gətirib çıxarır. Mediatorların
ifrazının sürətlənməsi immun və qeyri-immun yolla baş verə bilər.
Anafilaktik reaksiya – konkret maddəyə qarşı sensibilizasiya
olmuş şəxslərdə sürətli immun reaksiyadır.
Anafilaktoid reaksiyalar mediatorların bazofil və tosqun
hüceyrələrdən ifrazı nəticəsində qeyri-immun mexanizmlərin işə
düşməsi ilə baş verir.
Anafilaktik və anafilaktoid reaksiyalar inkişaf mexanizmlərinə
görə fərqlənsələr belə, klinik əlamətləri tam bənzərdir (С).
Anafilaktoid reaksiyalar rentgenkontrast maddələr, dekstranlar,
analgetiklər, iltihab əleyhinə qeyri-steroid preparatlar, AÇF
inhibitorları, tubokurarin, hiperosmolyar maddələr, tiopental-natrium
və s. tətbiq edərkən inkişaf edə bilər.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
RİSK AMİLLƏRİ
►
Anamnezdə allergik xəstəliklər.
►
Dərman preparatlarının uzun müddət, xüsusən də, təkrar kurslar
ilə istifadə olunması, depo-preparatların istifadəsi,
polipraqmaziya.
►
Penisillinə qarşı sensibilizasiya mənbəyi olan dermatomikozların
mövcudluğu (epidermofitiya).
►
Dərman preparatlarının parenteral, xüsusən venadaxili üsulla
yeridilməsi.
►
Allergenlə peşə ilə əlaqədar uzun müddətli təmas.
AŞ zamanı letal nəticənin risk amilləri:
►
Anamnezdə allergik xəstəliklər, xüsusən müalicəyə çətin tabe
olan bronxial astma (C)
►
Epinefrinin (adrenalinin) gec tətbiq edilməsi (C)
►
AŞ törədən preparatın parenteral yolla daxil edilməsi (B)
TƏSNİFAT
XBT-10 üzrə təsnifat
Т78.0 Qidaya qarşı patoloji reaksiya hesabına yaranan anafilaktik şok.
Т78.2 Qeyri-müəyyən anafilaktik şok.
Т80.5 Zərdab yeridilməsi ilə əlaqəli olan anafilaktik şok.
Т88.6 Adekvat təyin olunmuş və düzgün tətbiq edilmiş dərman
vasitəsinə qarşı patoloji reaksiya nəticəsində baş verən
anafilaktik şok.
Gedişi xüsusiyyətlərinə görə
Kəskin bədxassəli gediş
Kəskin xoşxassəli gediş
Ləng gediş
Residivləşən gediş
Abortiv gediş
Kəskin bədxassəli (ildırımvari) anafilaktik şok kəskin
başlanğıc, AT-nin sürətlə düşməsi (diastolik AT-nin 0 mm c.süt.
qədər düşməsi), huşun dərin pozulması, tənəffüs çatışmazlığı ilə
səciyyələnir. İldırımvari şokun gedişinin fərqli xüsusiyyəti – şok
əleyhinə intensiv terapiyaya qarşı rezistentlik və dərin komatoz
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
9
vəziyyətədək proqressiv inkişafdır. Həyati vacib orqanların
zədələnməsi ilə əlaqədar, adətən ilk dəqiqə və ya saatlarda ölüm baş
verir.
Aparıcı klinik sindromdan – kəskin tənəffüs çatışmazlığı (KTÇ)
və ya kəskin damar çatışmazlığı (KDÇ) – asılı olaraq, AŞ-nin
ildırımvari gedişinin variantları ayırd edilir.
KTÇ sindromu üstünlüyü ilə gedən AŞ zamanı qəflətən əmələ
gələn və artan zəiflik, hava çatışmazlığı, döş qəfəsində sıxıntı, üzücü
öskürək, ekspirator təngnəfəslik, pulsasiya edən baş ağrıları, ürək
nahiyəsində ağrı, qorxu hissi qeyd olunur. Dəri örtüklərinin kəskin
avazıması və sianozu, ağız nahiyəsində köpük, çətinləşmiş fitvari
tənəffüs və nəfəs vermə zamanı quru xırıltılar müşahidə edilir. Üzün
və bədənin digər hissələrinin angionevrotik ödemi inkişaf edə bilər.
Sonradan, KTÇ-nin proqressivləşməsi əlamətləri davam etdikdə və
kəskin böyrəküstü vəzi çatışmazlığı simptomları əlavə olunduqda,
letal nəticə baş verə bilər.
KDÇ inkişafı ilə gedən AŞ zəiflik, qulaqlarda küy, şiddətli
tərləmə ilə müşahidə olunan qəfil başlanğıc ilə səciyyələnir. Dəri
örtüklərinin getdikcə artan solğunluğu, AT-nin proqressiv sürətdə
enməsi, sapvari nəbz, ürək tonlarının kəskin zəifləməsi qeyd olunur.
Bir neçə dəqiqədən sonra huşun itməsi, qıcolmaların əmələ gəlməsi
mümkündür. Letal nəticə ürək-damar çatışmazlığı əlamətlərinin
güclənməsi fonunda baş verir.
Xoşxassəli anafilaktik şok zamanı AT-nin tədricən və mülayim
dərəcədə enməsi, huşun alaqaranlıq olması, tənəffüsün cüzi
pozulması müşahidə edilir. Adətən şok əleyhinə tədbirlər müsbət
effekt verir və proqnoz yaxşı olur.
Ləng gedişli anafilaktik şok damar tonusunun tədricən bərpa
olunması ilə fərqlənir. Ona görə də uzun müddət (bir neçə günə
qədər) adrenomimetiklərin yeridilməsi və onların dozasının tədricən
azaldılaraq dayandırılması tələb olunur.
Residivləşən anafilaktik şok dalğavari gedişi ilə səciyyələnir.
İlk müsbət nəticədən müəyyən vaxt (bəzən 6-8 saat) sonra
hemodinamik pozğunluqlar təkrarlanır. Təkrar pisləşmə daha ağır
gedişi və müalicəyə rezistentliyi ilə fərqlənir.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
10
Abortiv anafilaktik şok ən xoşxassəli formadır. Özünü əsasən
asfiksik variantda nümayiş etdirir, zəif hemodinamik pozğunluqlar
ilə gedir, qarşısı asan alınır.
Anafilaksiyanın klinik təzahürlərinə görə
Anafilaksiyanın klinik təzahürlərindən asılı olaraq, anafilaktik
şokun 5 gediş variantı ayırd edilir:
Hemodinamik variant
Asfiksik variant
Serebral variant
Abdominal variant
Dəri və selikli qişaların yanaşı zədələnməsi ilə gedən variant
Hemodinamik variant kəskin ürək-damar çatışmazlığı
simptomlarının üstünlüyü ilə keçir: tezləşmiş zəif nəbz, dəri
örtüklərinin solğunluq ilə əvəz olunan hiperemiyası, şiddətli tərləmə,
arterial təzyiqin enməsi, huşun itməsi.
Asfiksik variant – tənəffüs orqanları funksiyasının
pozğunluqları üstünlük təşkil edir (bronxospazm, qırtlaq ödemi, ağ
ciyər ödemi).
Serebral variant. Xəstələrdə psixomotor oyanıqlıq, qorxu hissi,
qıcolmalar, beyin ödemi simptomları (baş ağrıları, qusma,
epileptiform tutmalar, hemiplegiya, afaziya və s.) qeyd olunur.
Abdominal variant – mədə-bağırsaq pozğunluqları üstünlük
təşkil edir (ürəkbulanma, qusma, kəskin qarın klinikası dərəcəsinə
kimi inkişaf edən mədə-bağırsaq ağrıları).
Dəri və selikli qişaların yanaşı zədələnməsi ilə gedən variant –
intensiv qaşınma, urtikar səpgi, Kvinke ödemi, o cümlədən, qırtlağın
ödemi.
Hemodinamik pozğunluqların intensivliyinə görə
Hemodinamik pozğunluqların intensivliyindən asılı olaraq, AŞ-
nin 4 ağırlıq dərəcəsi mövcuddur:
Yüngül
Orta ağır
Ağır
Çox ağır
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
11
Anafilaktik şokun ağırlıq dərəcəsi, allergenin orqanizmə daxil
olmasından sonra şokun hansı vaxt ərzində əmələ gəlməsi ilə birbaşa
bağlıdır (C).
Ən çox ölüm halları ildırımvari formada və allergenin orqanizmə
daxil olmasından sonra 3-10 dəqiqə ərzində baş verən şok zamanı
rast gəlir.
DİAQNOSTİKA
Anafilaktik şokun diaqnozu klinik əlamətlərin və anamnestik
məlumatların düzgün qiymətləndirilməsi əsasında qoyulur.
Anafilaktik şokun əlamətləri və ağırlıq dərəcəsi allergenin növündən
asılı olmur.
Anamnez
Çox zaman allerqoloji anamnezin toplanması kəskin vəziyyətin
aradan qaldırılmasına yönəlmiş terapiya aparıldıqdan sonra
mümkündür. Anamnez toplayarkən aşağıdakı sualların
cavablandırılması vacibdir:
Əvvəllər allergik reaksiyalar olubmu?
Onları nə törətmişdi?
Onlar nə ilə təzahür edirdi?
Müalicə məqsədi ilə hansı preparatlardan istifadə olunmuşdu
(antihistaminlər, qlükokortikosteroidlər, adrenalin və s.)?
Bu dəfə allergik reaksiyanın inkişafı nə ilə əlaqədardır (adi
rasiona daxil olmayan qida məhsulu, həşəratın sancması,
dərman qəbulu və s.)?
Xəstə hansı özünümüalicə tədbirlərindən istifadə etmiş və
onlar nə dərəcədə effektli olmuşdur?
AŞ diaqnozu aşağıdakı üç klinik meyar mövcud olduqda
ehtimal olunur:
►
Şok simptomlarının qəflətən başlanması
və sürətlə
proqressivləşməsi
►
Tənəffüs və/və ya ürək-qan damar sistemində həyatı təhlükəli
pozuntular
►
Dəri və/və ya selikli qişaların zədələnməsi (hiperemiya, övrə,
Kvinke ödemi)
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
12
Nəzərə almaq lazımdır ki, dəri və selikli qişaların təcrid olunmuş
şəkildə zədələnməsi AŞ deyil; sürətlə proqressivləşən şok dəri və
selikli qişalar zədələnmədən inkişaf edə bilər; mədə-bağırsaq traktı
pozuntuları müşahidə oluna bilər (qusma, qarın nahiyəsində ağrılar,
diarreya).
Tənəffüs yolları keçiriciliyinin pozuntuları qırtlaq və dilin
tənəffüsü v udmanı çətinləşdirən ödemi, səs tutqunluğu və stridor ilə
təzahür olunur.
Tənəffüs pozğunluğu təngnəfəslik, fitvari tənəffüs, ağır hallarda
diffuz sianoz və tənəffüsün dayanması şəklində üzə çıxır.
Qan dövranı pozuntuları əlamətləri solğunluq, soyuq yapışqan
tər, taxikardiya, bradikardiya (çox zaman qan dövranı fəaliyyətinin
dayanmasından əvvəl qeyd olunur), hipotoniya, miokardın işemiyası
(EKQ ilə təsdiqlənir) və ürək dayanmasıdır.
Yuxarıda göstərilənlər sonda beyin qan dövranının pozulması
nəticəsində nevroloji pozğunluqlara gətirib çıxara bilər. Xəstələrdə
psixomotor oyanıqlıq, klonik qıcolmalar, ölüm qorxusu, huşun
pozulması və ya itirilməsi qeyd oluna bilər.
Digər orqanlar tərəfindən təzahür edən anafilaksiya əlamətləri
qaraciyər venalarının saya əzələlərinin spazmı, qarın boşluğu
damarlarının genişlənməsi və onlarda qanın depolaşması, sidik kisəsi
və bağırsaqların saya əzələlərinin spazmı (qeyri-ixtiyarı sidik ifrazı
və defekasiya), uşaqlığın saya əzələlərinin spazmı (uşaqlıq yolundan
qanlı ifrazat), hemorragik fəsadların inkişafı ilə nəticələnən
hipokoaqulyasiya ola bilər.
AŞ-nin ən qorxulu simptomları – tənəffüs yollarının ödemi
nəticəsində tənəffüsün çətinləşməsi və arterial təzyiqin progressiv
enməsidir. Bunların hər biri adekvat müalicə aparılmadıqda fatal
nəticəyə gətirib çıxara bilər (A).
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
13
AŞ-nin ağırlıq dərəcəsi
AŞ-nin ağırlıq dərəcəsi hemodinamik pozuntuların qabarıqlığı ilə
müəyyənləşir.
I dərəcə (yüngül) – inkişaf müddəti bir neçə dəqiqədən 2 saata
qədər olur. Sistolik AT 90 mm c.süt.-na qədər enir. Xəstənin huşu
aydındır, qaşınma, övrə, baş ağrıları, baş gicəllənməsi, baş
nahiyəsində istilik hissi, qulaqlarda küy, taxikardiya, artan zəiflik
qeyd olunur. Bu vəziyyət şok əleyhinə terapiya ilə asanlıqla aradan
qaldırılır.
II dərəcə (orta ağır): sistolik AT 90-70, diastolik – 40
mm.c.süt.-dan aşağıdır. Huşun itməsi dərhal baş vermir və ya qeyd
olunmur. Taxikardiya, aritmiya, kəskin zəiflik qeyd edilir. Qırtlağın
ödemi və bronxospazm hesabına asfiksiya, qusma, qeyri-ixtiyari
sidik ifrazı və defekasiya baş verə bilər.
III dərəcə (ağır): huşun itməsi, kəskin tənəffüs və ürək-damar
çatışmazlığı (təngnəfəslik, sianoz, stridoroz tənəffüs, sapvari nəbz,
sistolik AT kəskin sürətdə 60 mm.c.süt-dan aşağı enir, diastolik AT
təyin olunmaya bilər) ilə təzahür edir. Şok əleyhinə terapiya çox
zaman az effektivdir.
IV dərəcə (çox ağır): ildırımvari şəkildə kollaps (solğunluq,
sianoz, sapvari nəbz, AT-in sıfıra qədər kəskin şəkildə enməsi),
komatoz vəziyyət (huşun itməsi, qeyri-ixtiyari sidik ifrazı və
defekasiya, göz bəbəklərinin genişlənməsi və işığa reaksiya
verməməsi), sonda ürək və tənəffüs fəaliyyətinin dayanması baş
verir.
Əsas və əlavə diaqnostik meyarlar
►
Huşun səviyyəsinin qiymətləndirilməsi (yuxululuq, huşun
itməsi).
►
Dəri örtükləri və selikli qişaların vəziyyətinin qiymətləndirilməsi
(solğun və bəzən sianotik, eritema, səpgi, ödem, rinit,
konyunktivit simptomlarının aşkar edilməsi)
►
Udma və tənəffüsün qiymətləndirilməsi (udmanın çətinləşməsi,
KTÇ əlamətləri)
►
Nəbzin xarakteri (sapvari, ritmin pozulması və s.) və arterial
təzyiqin ( 30-50 mm c. süt. qədər aşağı enməsi) təyini.
►
Qusma, qeyri-ixtiyari defekasiya və/və ya sidik ifrazı, uşaqlıq
yolundan qanlı ifrazat kimi simptomların təyini.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
14
Laborator tədqiqatlar və digər müayinələr
►
Anafilaksiya klinik diaqnozdur və laborator tədqiqatlara
əsaslanmır. Diaqnoz tipik klinik mənzərə və allergenin bilinən
təsiri haqqında məlumatlar əsasında dəqiqləşdirilir. Laborator
tədqiqat reaksiyanın ağırlıq dərəcəsini qiymətləndirməkdə
yardımçı əhəmiyyətə malikdir, həmçinin şübhəli hallarda
differensial diaqnostikanın aparılması üçün tətbiq olunur (C).
►
Anafilaktik reaksiya zamanı yeganə potensial faydalı
təxirəsalınmaz tədqiqat, tosqun hüceyrələrin zərdab
triptazalarının təyinidir (В). Triptaza, həm anafilaktik, həm də
anafilaktoid reaksiyalar zamanı tosqun hüceyrələrdən ifraz
olunur. Onun qan zərdabının tərkibindəki səviyyəsi, xəstənin
vəziyyətinin ağırlıq dərəcəsi ilə korrelyasiyada olur.
►
Şok vəziyyətinə qarşı yönəlmiş terapiya ilə eyni vaxtda aşağıdakı
laborator tədqiqatlar aparılır:
Qanın ümumi analizi (bəzi hallarda hematokritin artması qeyd
olunur), respirator və metabolik asidozun, su-elektrolit
balansının və intensiv terapiyanın adekvatlığının
qiymətləndirilməsi üçün turşu-qələvi müvazinəti, рН, РаСО
2
,
рО
2
-nin təyini, qanın laxtalanma sisteminin müayinəsi.
Qanda ümumi və spesifik IgE təyin etməklə, allerqoloji
müayinənin aparılması mümkündür. Daha ətraflı allerqoloji
müayinə reaksiyanın aradan qaldırılmasından sonra aparılır.
Dəri testləri 6 həftədən az olmayan müddətdən sonra keçirilir
(D).
Laborator tədqiqatlardan başqa, daimi olaraq xəstənin
vəziyyətinin monitorinqi həyata keçirilir: fizikal müayinə, EKQ, AT-
yə nəzarət, auskultasiya, zərurət olduqda – mərkəzi venoz təzyiqin
təyini və digər instrumental müayinə üsulları.
Ürək-damar sisteminin monitorinqi ağır gedişli anafilaktik şok
və ciddi kardiovaskulyar patologiyası olan xəstələrdə, xüsusən
davamlı olaraq adrenoblokatorlar qəbul etmiş şəxslərdə aparılır (B).
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
15
DİFFERENSİAL DİAQNOSTİKA
Tənəffüs pozuntuları, arterial hipotoniya və ya huşun pozulması
ilə müşayiət olunan bütün xəstəliklərlə differensial diaqnostikanın
aparılması zəruridir (C).
Anafilaktik şok diaqnozu qoyarkən arterial hipotenziya, tənəffüs
pozğunluqları və huşun pozulması ilə müşayiət olunan bütün kəskin
xəstəliklər (miokard infarktı, ağ ciyər arteriyasının
tromboemboliyası, kəskin ürək-damar çatışmazlığı, hipovolemiya,
hipoqlikemiya, kəskin dərman zəhərlənmələri, sepsis, epilepsiya,
günvurma, beyin qan dövranının pozulması və s.) ilə differensial
diaqnostika aparılmalıdır.
Diaqnoz Ehtimal
olunan
əlamətlər
Miokard infarktı
Döş arxasında anginoz ağrılar ilə
müşayiət edilir, ağır formalarında
kardiogen şoka xas olan
aritmiyalar, kəskin sol mədəcik
çatışmazlığı üzə çıxır. Diaqnozu
dəqiqəşdirmək üçün EKQ,
ExoKQ müayinələri aparılmalı və
qanda fermentlər (KFK MB-
fraksiyası, tropanin)
yoxlanmalıdır.
Ağ ciyər arteriyasının
tromboemboliyası
Qəflətən döş qəfəsinin müəyyən
nahiyəsində ağrı, öskürək,
təngnəfəslik, qanhayxırma baş
verir. Diaqnozu dəqiqləşdirmək
üçün döş qəfəsinin rentgen
müayinəsi, spiral KT,
angiopulmonoqrafiya edilir.
Müxtəlif mənşəli kəskin ürək-
damar çatışmazlığı
Ürək-damar sisteminə aid
göstəricilər (EKQ, ExoKQ və s.)
öyrənilməli və anamnezdə ola
bilən xəstəliklər (qüsurlar,
miokarditlər, ÜİX, damar
patologiyaları) nəzərə alınmalıdır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
16
Hipovolemiya
Qusma, diarreya, üzücü poliuriya
olub-olmaması müəyyən
edilməlidir.
Hipoqlikemiya
Anamnezlə (diabet, aclıq,
pankreatit, xroniki böyrək
çatışmazlığı) yanaşı qanda şəkər
yoxlanmalıdır
Kəskin dərman zəhərlənmələri
Anamnezə, klinik əlamətlərə və
toksiki-kimyəvi analizə əsasən
təsdiq və ya inkar edilir.
Septik şok
İnfeksiya mənbəyinin olması,
hərarət (yaxud hipotermiya),
titrətmə, tərləmə, mikrosirkulyator
və hemostaz pozğunluqlarının
müşahidə olunması diaqnozun
qoyulmasına əsas verir.
Nevroloji xəstəliklər
Beyin qan dövranının kəskin
pozulması, epilepsiya, beynin
kəskin iltihabi xəstəlikləri və s.
zamanı özünəməxsus aparıcı
beyin əlamətləri meydana çıxır.
Diaqnoz əlavə müayinələr
(likvorun müayinəsi, baş beynin
kompüter tomoqrafiyası və s.)
əsasında dəqiqləşdirilir.
AŞ-nin MÜALİCƏSİ
AŞ – təxirəsalınmaz şəkildə qiymətləndirmə və müdaxilə tələb
edən, həyat üçün təhlükəli vəziyyətdir (А).
Ağırlıq dərəcəsindən asılı olmayaraq AŞ zamanı hospitalizasiya,
reanimasiya və intensiv terapiya şöbəsində müalicə mütləq göstərişdir.
Yardım zamanı bütün preparatların inyeksiyası ilk növbədə əzələ
daxilinə (daha tez icra olunmasının mümkünlüyü baxımından)
edilməlidir. Yalnız bundan sonra periferik və ya mərkəzi venaların
kateterizasiyası və sonrakı dərmanların vena daxilinə vurulması
məqsədəuyğundur.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
17
AŞ ilə xəstənin aparılması alqoritmi
Təxirəsalınmaz yardım:
►
Ayaq nahiyələrini azca qaldıraraq xəstəni uzanıqlı vəziyyətə
gətirmək, dilin arxaya sallanması, asfiksiya və qusuntu kütlələri
ilə aspirasiyanın qarşısını almaq məqsədi ilə başını yan tərəfə
çevirmək, alt çənəni irəli çəkmək. Təmiz havanın daxil olmasını
təmin etmək və ya imkan varsa, oksigen terapiyası aparmaq.
►
Tənəffüs pozulması olan xəstələrdə tənəffüsün asanlaşması
məqsədi ilə oturaq vəziyyətə üstünlük verilə bilər.
►
Hamilə qadınlarda kaval kompressiyanın qarşısını almaq məqsədi
ilə onların sol böyrü üstə uzadılması.
Allergenin orqanizmə daxil olmasının qarşısının alınması
zəruridir:
►
Allergenin parenteral daxil olması zamanı allergen daxil olan
yerdən (lokalizasiya imkan verirsə) yuxarı, 30 dəqiqədən çox
olmayan müddətə, arteriyaları sıxmadan turna bağlamaq (hər 10
dəqiqədən bir turnanı zəiflətməklə);
►
İnyeksiya və ya sancma yerinin ətraflarına "xaçvari" şəkildə (baş,
boyun, əl və pəncələr istisna olmaqla) 5,0 ml izotonik natrium-
xlorid məhlulu ilə qarışdırılmış 0,1%-li 0,5 ml epinefrin
(adrenalin) inyeksiya etmək (mümkün olduqda venadaxili –
hipoperfuziya!);
►
Arı sancması zamanı neştəri bıçaq, dırnaq mişarı və ya dırnağın
özü ilə dəri səthi üzərində sürüşən hərəkətlərlə çıxarmaq (D);
►
Allergen xüsusiyyətli dərmanlar burun yollarına və ya
konyunktival kisəyə düşərsə, onları axar su ilə yumaq;
►
Allergenin peroral qəbulu zamanı xəstənin mədəsinin yuyulması
məsləhət deyil.
Şok əleyhinə tədbirlər:
Adrenalin seçim preparatı olaraq şokun ilkin əlamətləri aşkar
edilən kimi yeridilməlidir (AT-yə nəzarətlə). Adrenalin inyeksiyası
hətta şokun diaqnozuna şübhə olduqda belə həyati göstərişlə
aparılmalıdır (C).
Adrenalinin uzun iynə ilə, bud nahiyəsinin ön-yan səthinə,
əzələdaxili yeridilməsi daha yaxşıdır. Preparatın əzələdaxili
yeridilməsi digər daxil edilmə yolları (dərialtı, inhalyasion,
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
18
sublinqval) ilə müqayisədə daha üstündür, çünki bu yol preparatın
maksimal dərəcədə tez və tam absorbsiyasına nail olmağa imkan
verir (C).
Adrenalin 0,3-0,5 ml (0,3-0,5 mq) dozada ə/d yeridilir. Yaxşı olar ki,
preparatın 0,1-0,2 ml-i allergenin təsir etdiyi tərəfə və 0,3 ml-i isə əks
tərəfin bud nahiyəsinə yeridilsin. Zərurət olduqda preparat təkrarən hər
5 dəqiqədən bir, maksimum 1,2 mq dozaya qədər yeridilə bilər.
Davamlı hipotoniya zamanı vena daxilinə adrenalinin 1:10 000
nisbətində olan məhlulunun yeridilməsi göstərişdir (1:1000
nisbətində həll olunmuş məhlulu bu şəkildə v/d tətbiq etmək
olmaz!). Bu məqsədlə 1:1000 nisbətində olan 1 ml adrenalin məhlulu
10 ml fizioloji məhlulda həll edilir. Alınmış məhlul (1:10 000) 5-10
dəqiqə ərzində AT-yə nəzarətlə v/d yeridilir.
Böhranlı vəziyyətlərdə adrenalin məhlulunun v/d infuziyasına
başlanılır. Bunun üçün 1:1000 nisbətində olan 1 ml adrenalin
məhlulu 250 ml 5%-li qlükoza məhlulunda və ya 0,9%-li natrium-
xlorid və ya Ringer məhlulunda qarışdırılır (alınmış adrenalin
məhlulunun qatılığı 4 mkq/ml təşkil edir). İlk daxil etmə sürəti – 1
mkq/dəq təşkil edir. Effektiv nəticə əldə edilmədikdə və əks-təsirlər
olmazsa, dozanı 4 mkq/dəq qədər artırmaq olar.
AŞ zamanı hətta nisbi əks-göstərişlər olduqda belə adrenalin
həyati göstərişlə tətbiq edilir, çünki potensial fayda mümkün
risklərdən əhəmiyyətli dərəcədə yüksəkdir (C).
Adrenalinə kifayət kədər müsbət cavab reaksiyası olmadıqda,
noradrenalin (ilkin doza 0,05-0,1 mkq/kq/dəq), yaxud vazopressin
(2-10 BV v/d – cavab alana qədər), yaxud qlükaqon (1-2 mq v/d –
cavab alana qədər) tətbiq edilməsi tövsiyə olunur. Qlükaqonun
tətbiqi anamnezində beta-blokatorların qəbulunu qeyd edən
pasiyentlərə xüsusilə göstərişdir.
Adrenomimetiklərin istifadəsi ilə yanaşı orta dozalarda
qlükokortikosteroidlər tətbiq edilir. QKS seçimi prinsipial deyil,
aşağıdakı preparatlardan biri göstərilən ekvivalent dozalarda istifadə
olunur:
Deksametazon 8-32 mq;
Hidrokortizon 250 mq;
Prednizolon 90-120 mq;
Betametazon 8-32 mq.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
19
QKS-lər anafilaksiya, müxtəlif lokalizasiyalı ödemlər,
bronxoobstruktiv sindromun tezliklə aradan qaldırılması və
anafilaktik reaksiya dalğalarının profilaktikası üçün əhəmiyyətlidir.
Müalicəyə cavab verməyən və ya vəziyyəti qeyri-sabit olan
xəstələrdə qanın həcminin kolloid və kristalloid mayelərlə adekvat
tənzimlənməsi və pasiyentlərin xəstəxanaya təcili çatdırılması
zəruridir (B).
Kolloid və kristalloid məhlullar dövr edən qanın maye həcmini
bərpa etmək, hemokonsentrasiyanı normallaşdırmaq və AT-ni
effektiv şəkildə sabitləşdirmək məqsədi ilə infuziya edilir.
Venadaxili yol mövcud olduqda, venadaxili infuzion terapiya təxirə
salınmadan həyata keçirilir. 1000 ml fizioloji məhlulun yeridilməsi
tövsiyə olunur, bu zaman məhlulun ilk 500 ml-i sürətlə infuziya
edilir. Kiçik molekullu dekstran və ya Ringer məhlulunun
yeridilməsi də mümkündür. İnfuziya edilən mayenin miqdarı AT və
mərkəzi venoz təzyiqin (MVT) göstəriciləri, həmçinin xəstənin
ümumi vəziyyətinə əsasən müəyyən edilməlidir.
Antihistamin preparatlar AŞ-nin müalicəsində ikinci sıra
vasitələrə aiddir. Antihistamin preparatlar ilə terapiya AT-nin tam
sabitləşməsi və AT-ni artıran preparatların yeridilməsinin
dayandırılması fonunda aparılır. 1%-li dimedrol məhlulu, yaxud
tavegil və ya 2%-li suprastin məhlulu ə/d və ya v/d üsulla yeridilir.
Fenotiazin törəmələrinin (pipolfen, diprazin) qabarıq hipotonik
effekti, mərkəzi sinir sisteminə göstərdiyi ləngidici təsir və
sensibilizasiyaedici qabiliyyəti ilə əlaqədar olaraq, onların anafilaktik
reaksiyaların müalicəsində parenteral tətbiqi məqsədəuyğun sayılmır.
Adrenalin yeridilməsinə baxmayaraq bronxoobstruktiv sindrom
davam edərsə, bu zaman 2,5-5 mq dozada (zərurət olduqda təkrar
edilir) salbutamol, yaxud albuterol ilə (inhalyasion və ya v/d)
bronxolitik terapiyanın aparılması göstərişdir. Bu zaman 20 dəqiqə
ərzində v/d 5-6 mq/kq dozada aminofillin yeridilməsi də
mümkündür. Ürək ritminin pozğunluqları ehtimalı ilə əlaqədar olaraq
onu ehtiyatla tətbiq etmək lazımdır.
AŞ-nin penisillin istifadəsi nəticəsində inkişafı zamanı 1 000 000
TV dozada penisillinazanın ə/d yolla yeridilməsi göstərişdir. Bisillin
təyini fonunda şok yaranıbsa, penisillinazanın 2 sutkalıq intervalla 3
dəfə istifadə edilməsi mümkündür.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
20
Qırtlaq ödemin əlamətləri başlansa( stridoroz tənəffüs, asfiksiya )
situasiyadan aslı olaraq traxeyanın intubasiyası, krikotireotomiya
yaxud traxeostomiya aparılmalıdır.
Tənəffüs və ürək fəaliyyəti dayandıqda dərhal ürək-ağciyər
reanimasiyasına başlanmalıdır.
Sonrakı mərhələdə həyata keçirilən tədbirlər:
Anafilaktik şok keçirmiş xəstələr əlamətlərin tam aradan
götürülməsindən sonra 6 saatdan az olmayan müddət ərzində həkim
nəzarəti altında olmalıdırlar. Nəzarətin məqsədi şokun residivinin
olub-olmamasının monitorinqidir.
Pasiyentin xəstəxanada daha uzun müddət qalması aşağıdakı
hallarda tələb olunur:
►
Davamlı hipotoniya ilə müşayiət olunan ağır gedişli anafilaktik
şok, xüsusən etioloji amil təyin olunmayan zaman
►
Anamnezində ağır bronxial astma olan pasiyentlər
►
Allergenin uzun müddətli təsiri zamanı
►
Anamnezdə residiv gedişli anafilaksiya epizodu olduqda
Stasionar müalicənin müddəti hemodinamik göstəricilərin tam
sabitləşməsi və anafilaksiyanın digər əlamətlərinin aradan
qaldırılmasının müddətindən asılıdır. Adətən bu müddət 1 gündən 10
günədək təşkil edir.
Stasionarda hər 6 saatdan bir 1-2 mq/kq dozada prednizolon,
pasiyentin çəkisinə görə hesablanmış 5-10 ml/kq dozada qlükoza və
ya fizioloji məhlul ilə infuzion terapiya aparılır; venadaxili
antihistamin preparatlar yeridilir. Davamlı hipotoniya zamanı arterial
təzyiqə nəzarətlə (AT> 90 mm c. süt. saxlamaqla) dopamin (400 mq
preparat 500 ml fizioloji məhlulda həll edilir və 2-20 mkq/kq/dəq
sürətlə yeridilir) və ya qlükaqon (şırnaq üsulu ilə 15 mq 5 dəq., sonra
damcı üsulu ilə 5-15 mkq/dəq) arterial təzyiqin davamlı
sabitləşməsinə qədər yeridilir.
Daha sonra prednizolon ilə hormonal terapiya 10-15 mq dozada
7-10 gün ərzində peroral olaraq davam etdirilir; ikinci nəsil
antihistamin preparatlar təyin edilir (loratadin, setirizin və s.);
böyrək, qaraciyər, ürək və digər həyati əhəmiyyətli orqanların
funksiyasına nəzarət olunur.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
21
Pasiyentin vəziyyəti sabitləşdikdən sonra xəstənin sensibilizasiya
spektrini dəqiqləşdirmək məqsədi ilə in vitro allerqoloji müayinə
aparılır. Anafilaktik şokun inkişaf səbəbi aşkar olunduqdan sonra
xəstəyə, üzərində mövcud allergik reaksiyalar haqqında məlumat,
kəskin allergik reaksiya baş verdiyi zaman təxirəsalınmaz yardım
tədbirləri qeyd olunmuş "Allergik xəstənin pasportu" verilir.
Anamnezdə zərqanadlıların sancması və ya soyuğa qarşı reaksiyalar
mövcud olduqda, pasportda bu haqda müvafiq qeydlər edilməlidir.
Sonradan xəstənin ASİT terapiyası aparılması haqqında qərar qəbul
edən allerqoloq/immunoloqun nəzarəti altında müayinə olunması
məsləhətdir. Eyni zamanda aşağıda göstərilmiş hallarda da xəstənin
allerqoloq/immunoloq nəzarəti altında qalmağı zəruridir:
Diaqnoz şübhəlidir və ya tam deyil;
Əlamətlər residiv verir və ya nəzarətə tabe olmur;
Həkim göstərişlərinə əməl edilməsində kömək zəruridir;
Allergen faktorların dəqiqləşdirilməsində yardıma ehtiyac
vardır;
Xəstə profilaktika üçün gündəlik preparatlara ehtiyac duyur;
Müalicənin məqsədinə tam nail olunmayıb;
Anafilaksiya digər patoloji vəziyyət ilə fəsadlaşır;
Anafilaksiya psixoloji amillər ilə fəsadlaşır;
Xəstə məsləhət üçün müraciət edir.
Stasionardan çıxmazdan əvvəl xəstə həkim müayinəsindən
keçməlidir. Şok əlamətlərinin təkrarlanması zamanı klinikaya
qayıtmaq haqqında ona dəqiq göstərişlər verilməlidir. Evdə qəbul
etmək üçün xəstəyə antihistamin preparatlar və 3 gün ərzində peroral
steroidlər təyin edilir. Bu, urtikar övrə hallarında və şok əlamətləri
residivinin preventiv terapiyası üçün zəruridir.
Pasiyentin dərman qutusunda olması tələb edilən dərmanlar
0,1%-li adrenalin, prednizolon (deksametazon), tavegil və
aminofillin məhlulları, steril şprislər. Hər preparatdan ən azı 4-5
ampul olmalıdır. Anafilaktik şok baş verdikdə müalicə tədbirləri
qaydası haqqında xəstəyə göstərişlər verilir.
Pasiyentin təlimi
Keçirilmiş anafilaktik şokdan sonra xəstə allerqoloq-immunoloq
nəzarəti altında olmalıdır. Xəstəliyin təbiəti, onun profilaktikası
tədbirləri, müalicə üsulları haqqında xəstə ilə söhbət aparılmalıdır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
22
Anamnezdə zərqanadlıların sancması və ya soyuğa qarşı
reaksiyalar mövcud olduqda, xəstənin özü ilə daimi olaraq şok
əleyhinə dəst gəzdirməsi zərurəti qeyd olunur. Xəstəyə inyeksiya
texnikasını öyrətmək, bud nahiyəsinin ön-yan üçdə bir hissəsinin
dərin qatına adrenalinin 0,1%-li məhlulunun 0,3-0,5 ml dozada
yeridilməsini qeyd etmək lazımdır. Zərurət olduqda inyeksiyanı 20-
30 dəqiqədən sonra təkrar etmək olar. Fövqəladə hallarda preparatın
yeridilmə yerini geyimdən azad etmədən və spirt ilə silmədən
adrenalini paltarı deşib keçməklə yeritmək olar. Adrenalin
inyeksiyasını anafilaksiyanın ilk simptomları zamanı təcili etmək
lazımdır. Əvvəllər xəstədə həşərat sancmasına qarşı həyat üçün
təhlükəli reaksiyalar baş vermişdirsə, o, simptomları gözləmədən,
sancmadan dərhal sonra adrenalin daxil etməlidir.
ANAFİLAKTİK ŞOKUN PROFİLAKTİKASI
Allergiyadan əziyyət çəkən bütün xəstələrə öz yanlarında
içərisində adrenalin olan şpris-tübiklər gəzdirmələrini məsləhət
görmək lazımdır. Hər bir xəstənin allerqoloji anamnezini ətraflı
toplamaq lazımdır. Bununla yanaşı, orqanizmin gizli sensibilizasiyası
və istənilən farmakoloji preparata qarşı şok vəziyyətinin inkişafı da
mümkündür.
Profilaktik tədbirlər etioloji amil ilə müəyyənləşir. Zərqanadlı
həşəratların zəhərinə qarşı allergik reaksiyaların profilaktikası üçün
həşəratların zəhərindən alınmış allergenlər ilə spesifik immun
terapiyası aparılır. Spesifik immun terapiyası allergik reaksiyası IgE
mexanizmli olan pasiyentlərdə aparılır. Sancma ehtimalını
əhəmiyyətli dərəcədə azaltmaq və ya ondan tamamilə qaçmaq üçün,
xəstə bir sıra sadə təhlükəsizlik qaydalarına riayət etməlidir:
►
Arı pətəklərindən və həşəratların digər toplanma yerlərindən
(bazarlar, zibilxanalar) uzaq olmaq;
►
Ot üzərində ayaqyalın gəzməmək (həşəratı basmaq təhlükəsi
səbəbindən);
►
Arıların bal yığma mövsümündə evdə pəncərələri tor ilə
pərdələmək;
►
Açıq yerlərdə qidalanmamaq və qida hazırlamamaq (qida arıları
cəlb edir);
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
23
►
Arıların bal yığma mövsümündə ətirli maddələrdən istifadə
etməmək (ətirlər, saç üçün laklar, şampunlar və s. həşəratları cəlb
edir);
►
Bağ və ya bostanlarda işləyərkən bədənin çox az hissəsini açıq
saxlamaq, qalın parçadan şalvar və uzun qollu paltarlar, ayaqlara
isə qalın altlıqlı ayaqqabı geymək, baş örtüyündən istifadə etmək
vacibdir;
►
Arı sancması zamanı neştəri barmaqlar ilə tutaraq çıxarmaq
olmaz, çünki bu zaman zəhər kisəsi sıxılır və qalmış zəhər
yaradan sorulur. Neştəri bıçaq, dırnaq mişarı və ya dırnağın dəri
səthi üzərində sürüşkən hərəkətləri vasitəsilə xaric etmək
lazımdır.
►
Dərmandan AŞ keçirmiş xəstələrə müəyyən dərman preparatları
və ya həlledicilərin təkrar daxil edilməsindən ölüm təhlükəsinin
olması haqqında xəbərdarlıq edilməlidir. Dərman preparatına
qarşı təyin edilmiş həqiqi allergiya zamanı həmin preparatın,
onun daxil olduğu müxtəlif kompleks preparatların və onunla
eyni kimyəvi qrupdan olan bütün preparatların tətbiqi qadağan
olunur.
►
Qida məhsuluna qarşı allergik reaksiya zamanı bu qida məhsulu
ömürlük və ya uzun illər müddətinə rasiondan çıxarılır.
Xəstələrə özləri ilə identifikasiya kartları və ya anafilaksiyaya
meyllilik və onun səbəb agenti qeyd olunmuş qolbaqlar gəzdirmək
tövsiyə edilir. Yadda saxlamaq lazımdır ki, AÇF inhibitorları və
beta-blokatorlar qəbul edən xəstələrdə anafilaksik reaksiyaların
inkişaf riski yüksəkdir (С).
PROQNOZ
Anafilaktik şokun proqnozu ciddidir. Onun nəticəsi gedişinin
ağırlığı, digər orqan və sistemlərin yanaşı gedən xəstəliklərinin
mövcudluğu, müalicənin adekvatlığı və vaxtında aparılmasından
asılıdır. Letal nəticənin əsas səbəbləri kəskin ürək çatışmazlığı, kəskin
tənəffüs çatışmazlığı, həyati vacib orqanlara qansızmalar, trombozlardır.
Keçirilmiş anafilaktik şokdan sonra miokardit, hepatit,
qlomerulonefrit və sinir sisteminin diffuz zədələnməsi
(demiyelinizəedici proses) kimi fəsadlar inkişaf edə bilər. Təkrar
anafilaktik şok halları zamanı xəstəliyin ağırlıq dərəcəsi artır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
ƏLAVƏ №1
AŞ zamanı ilk yardım alqoritmi
Xəstədə kəskin anafilaksiya mövcudluğu mümkündür
Hə
Hə
Xəstənin vəziyyətinin əlavə müayinəsi və müalicənin davamı:
1.
Təkrarən adrenalin vurulması;
2.
QKS, vazopressin, glukaqon və s. tətbiqi zərurətinin təyini;
3.
Laborator müayinə, o cümlədən, triptaza səviyyəsinin təyini zərurəti;
4.
Hospitalizasiya.
Yox
Yox
Yox
Hə
Xəstənin müayinəsi:
Kəskin anafilaksiya
aşkar edilirmi?
Anafilaksiyanın gecikmiş fazasını
vaxtında aşkar etmək məqsədi ilə
xəstənin vəziyyətinin monitorinqi.
Xəstənin allerqoloq/immunoloq
məsləhətinə göndərilməsi.
Başqa diaqnozun təyini və
ya anafilaksiyanın atipik
aşkar edilməsi.
Tətbiq zərurətinin təyini:
adrenalin, QKS,
antihistamin preparatları.
Müsbət klinik cavab var?
1.
Adrenalinin daxil edilməsi.
Zərurət olduqda:
2.
Ürək fəaliyyəti və tənəffüsün
bərpası.
3.
Nəfəs ilə О
2
alınması.
4.
Venadaxili maye yeridilməsi.
5.
Bronxodilatatorun nəfəs ilə
alınması.
6.
İntubasiya və traxeostomiyanın
həyata keçirilməsi.
Müsbət klinik cavab var?
Hə
Yox
Xəstənin müayinəsi: havaötürücü
yolların, tənəffüs, ürək-damar
sistemi orqanlarının və s. vəziyyəti.
Həyat üçün təhlükəli əlamətlər
mövcuddurmu?
Yox
Hə
24
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
25
ƏLAVƏ №2
IgE-asılı AŞ inkişafında rolu sübut olunmuş allergenlər
Tam zülal allergenlər
►
Qida – yumurta, inək südü, qoz, xərçəngkimilər, molyusklar,
paxlalılar
►
Zəhərlər – arılar və s.
►
Vaksinlər – qızılca, qrip, tetanus
►
Hormonlar – insulin, kortikotropin, tireotropin
►
Antizərdablar – at qlobulini, antitimositar, antilimfositar qlobulin,
zəhərlərə qarşı
►
Fermentlər – streptokinaza, hemopapain
►
Lateks – cərrahi əlcəklər, endotraxeal borular
►
Allergen ekstraktlar – ev tozu, otların tozu, heyvan kəpəyi.
Haptenlər
►
Antibiotiklər: penisillinlər, sefalosporinlər və s.
►
Əzələ relaksantları
►
Vitaminlər – tiamin
►
Sitostatiklər – sisplatin, siklofosfamid, sitozin, arablenozid
►
Opiatlar
Polisaxaridlər
►
Dekstranlar
►
Dəmirtərkibli dekstranlar
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
26
ƏLAVƏ №3
Çarpaz-reaksiyalı DV cədvəli
Penisillinlər
(Benzilpenicillin)
Bütün təbii, yarımsintetik, dürant penisillinlər,
sefalosporinlər (50% hallarda, xüsusən,
birinci nəsil preparatlar), pivə, maya, qursaq
pendirləri, kombikorm ilə yetişdirilmiş quş və
heyvan əti
Levomisetin
(Chloramphenicol)
Bütün levomisetin qrupu, antiseptik məhlul,
sintomisin
Sulfanilamidlər
Hipotiazid, furosemid, triampur, bukarban,
orabet, butamid, novokain, dikain, anestezin,
paraamino-azobenzol, novokainamid,
bellastezin, biseptol, almagel-A, solutan,
PASK, karboanhidraza inhibitorları
(azetazolamid), antabus
Streptomisin
(streptomycin)
Aminoqlikozidlər qrupu
Tetrasiklin
(tetracycline)
Rondomisin, metasiklin, morfosiklin,
oletetrin, kombikorm ilə yetişdirilmiş quş və
heyvan əti
Aspirin
(Acetylsalicilic acid)
Digər qeyri-steroid iltihab əleyhinə preparatlar,
analgin, reopirin, butadion, teofedrin, skutamil-
C, brufen, baralgin, antastman, sitramon, sarı
rəngli qida boyası – tartrazin
Etilendiamin
Prometazin, aminofillin, tripellenamin,
şokolad, kakao, kola, krem konservantları,
məlhəm konservantları
İnsulin
Mal əti, donuz əti, protamin, sink
Pipolfen
(Promethazine)
Fenotiazin sıra preparatları (aminazin,
frenolon, teralen)
Teofillin
(Theophylline)
Suprastin
Fenobarbital
(Phenobarbital)
Bütün barbituratlar qrupu, teofedrin,
antastman, valokardin, pentalgin
Virus vaksinləri
Yumurta, toyuq, ördək, ev dovşanı,
antibiotiklər (gentamisin)
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
27
ƏLAVƏ №4
Müalicənin "tipik" səhvləri
►
Ağır kəskin allerqozlar və bronxoobstruktiv sindrom zamanı
təkcə antihistamin preparatlarının təyini əsassız vaxt itkisinə
gətirib çıxarır.
►
Kiçik dozalı qlükokortikosteroidlərin gecikmiş təyini və ya
əsassız tətbiqi proqnozu pisləşdirir və ağır kəskin allergik
xəstəliklərin əlamətlərinin aradan qaldırılması müddətini uzadır.
►
Kalsium-qlükonat, kalsium-xlorid, natrium-tiosulfat, hemodez
kimi preparatların tətbiqi, onların effektsiz olması və kəskin
allerqozun proqnozuna göstərdiyi əvvəlcədən bəlli olmayan təsirə
görə tövsiyə edilmir.
►
Diprazinin (pipolfen) istifadəsi hipotoniyanın dərinləşməsi ilə
təhlükəlidir.
►
Topik inhalyasion qlükokortikosteroidlərin istifadəsindən imtina
qırtlağın allergik stenozu və bronxospazm zamanı aparılan
terapiyanın effektini azaldır.
►
Allergik ödemlər zamanı ilgək diuretiklərinin istifadəsi ciddi
səhv hesab olunur, çünki xəstənin vəziyyətinin pisləşməsinə
gətirib çıxarır.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
28
Ədəbiyyat:
1.
Anaphylaxis guidelines for children's services.-2007. – access
mode: http//www.community.nsw.gov.au
2.
Emergency treatment of anaphylactic reactions - guidelines
for healthcare providers. Resuscitation Council.-2008.–
access mode: http//www.resus.org.uk
3.
EMS Evidence Based Protocols . – access mode:
http//www.emergency.medicine.dal.ca
4.
Lieberman P. Use of epinephrine in the treatment of
anaphylaxis. Curr Opin Allergy Clin Immunol.- 2003 Aug;
3(4): 313-8-Medline
5.
Scandinavian Clinical Practice Guidelines on the diagnosis,
management and follow-up of anaphylaxis during
anaesthesia. - 2007. – access mode:
http//www.ingentaconnect.com
6.
Stephen C Dreskin, G William Palmer. Anaphylaxis. - 2005.–
access mode: http//www.emedicine.medscape.com
7.
The diagnosis and management of anaphylaxis: An updated
practice parameter. - 2005. – access mode:
http//www.guideline.gov
8.
Дранник Г.Н. Клиническая иммунология и аллергология.
- 2003.- 604 стр.
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
Document Outline - Doc6.doc
- 25 Anaphylactic shock A5.doc
Dostları ilə paylaş: |